Σήμερα η μέρα κρύβει μια μελαγχολία, μια στεναχώρια, ένα φόβο. Σήμερα είναι μια μέρα διαφορετική από τις προηγούμενες. Σήμερα ολόκληρος ο πλανήτης ξύπνησε σε έναν κόσμο διαφορετικό όπως δήλωσε και η Γερμανίδα Υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ. Πράγματα που πιστεύαμε ότι ανήκουν στο παρελθόν, καταστάσεις και γεγονότα που βλέπαμε πλέον μόνο σε ταινίες παίρνουν σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια μας.
Πόλεμος! Μια λέξη που είχαμε ξεχάσει τι πραγματικά σημαίνει. Μια λέξη που οι πιο πολλοί από εμάς είχαμε ακούσει μόνο ιστορίες για αυτόν από παππούδες και γιαγιάδες. Κι όμως φτάσαμε σήμερα, εν έτη 2022 να βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα θέαμα που προκαλεί φόβο, αγωνία ακόμη και θυμό.
Ήταν πέντε τα ξημερώματα όταν ο Βλαντιμίρ Πούτιν έβγαλε διάγγελμα στο οποίο ανακοίνωσε ότι Ρωσικές δυνάμεις εισβάλουν στην Ουκρανία. Στην Ουκρανία από εκείνη τη στιγμή επιβλήθηκε στρατιωτικός νόμος με τους πρώτους βομβαρδισμούς και τις πρώτες σειρήνες να ακούγονται στα ανατολικά. Την ίδια στιγμή ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι ζήτησε από τους πολίτες της Ουκρανίας να μην πανικοβάλλονται ενώ υποσχέθηκε τη «νίκη» επί των ρωσικών δυνάμεων. Παράλληλα η κυβέρνηση της Ουκρανίας ενημέρωσε πως κλείνει τον εναέριο χώρο της μετά την ανακοίνωση του Ρώσου προέδρου πως διέταξε στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της.
Σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης βρίσκεται και η Λιθουανία καθώς στέλνει στρατό στα σύνορα με τη Ρωσία με στόχο να προστατέψουν την περιοχή λόγω της ισχυρής στρατιωτικής παρουσίας της Ρωσίας, ενώ αντίστοιχα μέτρα λαμβάνει και η Πολωνία στα σύνορα με τη Λευκορωσία.
Κατάσταση πανικού επικρατεί γενικά σε ολόκληρη την Ευρώπη η οποία φαίνεται να βρίσκεται ξεκάθαρα στο πλευρό της Ουκρανίας. Η απόφαση του Πούτιν, να πραγματοποιήσει τη σημερινή εισβολή τον μετέτρεψε αυτόματα σε παρία της διεθνούς κοινότητας καθώς δεν βρήκε στήριξη πουθενά. Ακόμη και οι στενότεροι σύμμαχοί της Ρωσίας φαίνεται να ΄΄αρρωσταίνουν΄΄ στην απόφαση του Πούτιν να εξαπολύσει πόλεμο κατά της Ουκρανίας ενώ ούτε καν η Κίνα τον καλύπτει.
Ύστερα από ανακοίνωση του Μολδαβού προέδρου, Μάγια Σάντου κατάσταση έκτακτης ανάγκης κηρύχθηκε στη Μολδαβία η οποία είναι έτοιμη να υποδεχτεί χιλιάδες Ουκρανούς. Στην ίδια κατάσταση βρίσκονται όλες οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, εκτός της Τσεχίας και της Βουλγαρίας, οι οποίες ετοιμάζονται σε περίπτωση που χρειαστεί να υποδεχτούν εκατοντάδες Ουκρανούς.
Η απόφαση του Πούτιν έβαλε τη Ρωσία στο στόχαστρο και την τοποθέτησε απέναντι όχι μόνο από την Ευρώπη αλλά από όλες τις χώρες καθώς και τις ΗΠΑ δημιουργώντας ένα ακόμη μεγαλύτερο χάσμα στις ήδη τεταμένες σχέσεις τους. Ο Τζο Μπάιντεν ήταν αυτός που εδώ και αρκετό καιρό στα διαγγέλματα του τόνιζε και ξανατόνιζε τις βλέψεις της Ρωσίας κάτι που αμφισβητούνταν από τους Ευρωπαίους και όμως είναι πλέον μια δραματική πραγματικότητα.
Η σημερινή εισβολή θυμίζει λίγο την επίθεση στη Γεωργία το 2008 όπου η Ρωσία κατατρόπωσε στρατιωτικά τη Γεωργία και αναγνώρισε τις συμμαχικές της, ντε φάκτο αυτόνομες «Δημοκρατίες» της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Έτσι κατάφερε να αποτρέψει την ένταξη της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ χωρίς να πληρώσει κάποιο τίμημα.
Μόνο που αυτή η φορά η Ουκρανία δεν έδωσε καμία αφορμή για την επιθετική αντίδραση της Ρωσίας με αποτέλεσμα η Ρωσία να βάλει η ίδια ένα πιστόλι στο κρόταφό της, καθώς θα τους βρει όλους απέναντί της ακόμη κι εκείνες τις χώρες που άφηναν πολιτική ανοιχτών θυρών έναντι της Ρωσίας. Τελικά ακόμη κι εκείνοι θα ‘’κρυφτούν΄΄ πίσω από τις ΗΠΑ.
Το μεγαλύτερο πλήγμα της Ρωσίας θα είναι οικονομικό με πολλές οικονομικές κυρώσεις. Είναι γεγονός ότι η Ρωσία είναι μία από τις μεγαλύτερες δυνάμεις σε στρατιωτικό και γεωπολιτικό επίπεδο, όμως σε οικονομικό επίπεδο ωχριούσε ανέκαθεν απέναντι στις δυνάμεις της Δύσης.
Οι κινήσεις της Ρωσίας στην Ανατολική Ουκρανία συνιστούν παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, είναι εκφράσεις αναθεωρητισμού και απειλούν την παγκόσμια ασφάλεια. Η επίθεση της Ρωσίας αποτελεί προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παραβιάζει το δικαίωμα του κάθε κράτους να ζει ελεύθερο.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι οι ηγεμονικοί πόλεμοι είναι μια πραγματικότητα στη διεθνή πολιτική και ότι ο ανταγωνισμός των Μεγάλων Δυνάμεων, των υπερδυνάμεων, δεν εξέλειψε ποτέ όπως τόνισε σε πρόσφατο άρθρο του ένας σπουδαίος διεθνολόγος και στρατηγικός αναλυτής. Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου ένα κύμα ευτυχίας και χαράς καθώς μετά από 45 χρόνια εξαφανίστηκαν και τα κατάλοιπα που είχε αφήσει ο ΒΠΠ. Ο Mearsheimer όμως είχε διαφορετική άποψη κι όπως γράφει και στο βιβλίο του “Back to the Future: Instability in Europe after the Cold War” εξήγησε πως θα ερχόταν πάλι αυτή η αναρχία στην επιρρεπή σε συγκρούσεις Ευρώπη.
Ένας καλός παραλληλισμός με την σημερινή κατάσταση θα μπορούσε να είναι η εποχή κατά την οποία η Κοινωνία των Εθνών περιφρονήθηκε και οι μεγάλες δυνάμεις στράφηκαν η μία εναντίον της άλλης. Και τότε οι δυνάμεις ήταν χωρισμένες σε εκείνες που επιθυμούσαν τη διατήρηση του status quo και σε εκείνες που ήθελαν να το αναθεωρήσουν.
Όσοι πόνταραν ότι ο Πούτιν μπλοφάρει σίγουρα δεν ήταν η σωστή κίνηση να κάνουν καθώς ο Πούτιν έχει ξανακάνει κάτι τέτοιο ήδη τρεις φορές (Τσετσενία, Γεωργία, Κριμαία).
Μετά από κάτι τέτοιο, μετά από αυτόν τον πόλεμο το σίγουρο είναι ότι η ισορροπία των δυνάμεων σε παγκόσμιο επίπεδο, σε διεθνή πολιτική αλλάζει.