Δείτε την πρωτότυπη συνέντευξή εδώ

Μάιος 2020

Καλημέρα σας, σήμερα στο BEAUTY DAYS WITH A BOOK φιλοξενούμε τη συγγραφέα κ.Ηλιάνα Κλειτσογιάννη, του βιβλίου «ΠΡΙΝ ΧΑΘΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ», που εκδόθηκε από τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΕΛΟΤΟΣ.

1.Κα Κλειτσογιάννη , ευχαριστούμε που δεχτήκατε να μιλήσουμε, για να γνωρίσουμε το
βιβλίο σας, “ΠΡΙΝ ΧΑΘΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ”. Συστήστε μας με λίγα λόγια το βιβλίο σας, πότε ξεκινήσατε να το γράφετε και πόσο καιρό σας πήρε για να το τελειώσετε?

Το «Πριν χαθεί το όνειρο» είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορεί να το διαβάσει ο καθένας. Οι ήρωες είναι μεν φανταστικοί αλλά έχουν χαρακτηριστικά από υπαρκτά πρόσωπα.
Διάφορες καταστάσεις και βιώματα μπλέκονται σε μια ιστορία για τις πρώτες αγάπες, τη φιλία και τις θυσίες που πρέπει να κάνει κανείς για να κερδίσει την ευτυχία.
Το «Πριν χαθεί το όνειρο» το έγραψα όταν βρισκόμουν σε μικρή ηλικία, ήμουν 15 ετών λόγω κάποιων συγκυρίων όμως δεν κατάφερα να το εκδώσω νωρίτερα. Δεν μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς το χρονικό διάστημα που το έγραφα καθώς δεν ήμουν πέντε μέρες για παράδειγμα με ένα στυλό στο χέρι κι έγραφα. Υπήρχαν ανεπάντεχα διαστήματα μέσα στη μέρα που καθόμουν κι έγραφα. Έχω πάντα ένα σημειωματάριο μαζί μου για να κρατάω χειρόγραφες σημειώσεις. Κάθε φορά που είχα μια ιδέα για το πώς να συνεχίσω την αποτύπωνα στο χαρτί. Για να αποτυπώσω όλες αυτές τις ιδέες σε χαρτί κι ύστερα
να τις βάλω σε μια λογική σειρά ώστε να βγει το τελικό αποτέλεσμα χρειάστηκε ένα εύλογο διάστημα ενός χρόνου σίγουρα.

2.Τι ιδιαίτερο θα διαβάσουμε σ αυτό το βιβλίο? Αν ήσασταν ένας απλός αναγνώστης
του, ποια θα θεωρούσατε ότι είναι τα δυνατά του στοιχεία?

Το «Πριν χαθεί το όνειρο» είναι ένα μυθιστόρημα που αγγίζει πολλά συναισθήματα. Χαρά, λύπη,απογοήτευση, έρωτα. Εάν όμως έπρεπε να επιλέξω ένα από όλα αυτά τα συναισθήματα θα έλεγα πως το δυνατό του σημείο είναι η αγάπη. Και δεν μιλάω μόνο για την αγάπη που μπορεί να αναπτυχθεί μεταξύ ενός αγοριού και μιας κοπέλας. Αναφέρομαι σε όλες τις μορφές αγάπης. Είναι η αγάπη της οικογένειας, ο τρόπος που αγαπάει η πρωταγωνίστρια τους γονείς της και το πώς πονάει όταν αυτοί φεύγουν από τη ζωή. Η αγάπη που υπάρχει μεταξύ στις δύο αδερφές, που νιώθουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν η μία χωρίς την άλλη. Η αγάπη της αληθινής φιλίας και πως την εκφράζει ο κάθε ήρωας αλλά και
φυσικά η αγάπη που αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές και πως κάνουν τα πάντα για τον άνθρωπο που αγαπάνε.

3.Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να αποκομίσει ο αναγνώστης σας?

Δεν θα έλεγα ότι επιθυμώ να περάσω κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα. Στο χώρο της λογοτεχνίας ο κάθε δημιουργός θεωρώ ότι εκφράζει προβληματισμούς, σκέψεις και συναισθήματα. Πράγματα τα οποία θέλει να μοιραστεί με τον αναγνώστη. Από εκεί και πέρα αφήνει στον αναγνώστη το περιθώριο να συμφωνήσει, να διαφωνήσει και να ταυτιστεί στο σημείο και το βαθμό που αυτός θέλει. Αυτό που επιχειρεί ίσως η Αλίκη μέσα από τις πράξεις της είναι να δείξει στους αναγνώστες ότι πάντα υπάρχει ελπίδα κι πως εάν πιστέψεις αρκετά στον εαυτό σου πολλά μπορούν να συμβούν πριν χαθεί το όνειρό σου.

4.Με λίγα λόγια πως θα χαρακτηρίζατε το βιβλίο σας?

Νομίζω πως το πιο δύσκολο κομμάτι είναι να χαρακτηρίσει ο ίδιος ο συγγραφέας το είδος γραφής του. Ωστόσο, όπως προανέφερα το «Πριν χαθεί το όνειρό» είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα με έμφαση στη νεολαία και συγκεκριμένα στα χρόνια του λυκείου. Ίσως σε μεγάλο βαθμό να επηρεάστηκα στο τι ηλικία θα είναι οι ήρωες, λόγω του ότι βρισκόμουν σε παρόμοια ηλικία κι εγώ όταν έγραφα το βιβλίο και μου ήταν πιο εύκολο να καταλάβω και να αφουγκραστώ τα συναισθήματα των ηρώων. Προσπαθώ να δημιουργώ χαρακτήρες προσεγμένους και τις περισσότερες φορές αν και είναι φανταστικοί τους δίνω
χαρακτηριστικά υπαρκτών προσώπων γιατί είναι πιο εύκολο να πλάσεις έτσι έναν ήρωα.

5.Πως αποφασίσατε τον τίτλο του βιβλίου, υπήρξε κάποιος άλλος που απορρίφθηκε?

Ο τίτλος θεωρώ είναι κάτι που επιλέγεται στο τέλος. Σίγουρα έχεις κάτι πρόχειρο στο μυαλό σου αλλά τον τελικό τίτλο τον δίνεις αφού έχεις ολοκληρώσει τις σκέψεις σου. Είναι πιο εύκολο έτσι γιατί πλέον γνωρίζεις όλη την ιστορία. Υπήρχαν κάποιοι τίτλοι που απορρίφθηκαν αλλά μέσα από τα γεγονότα, τα βιώματα και τις καταστάσεις που πέρασε η Αλίκη θεώρησα ότι αυτός ο τίτλος ταιριάζει απόλυτα.

6.Εσείς διαβάζετε? Γιατί πιστεύετε πως πρέπει να διαβάζουμε βιβλία?

Φυσικά. Δεν μπορώ να πω βέβαια πως διαβάζω όσο θα ήθελα. Είμαι ένα βήμα πριν το πτυχίο αυτή τη περίοδο ενώ παράλληλα δουλεύω, οπότε ο ελεύθερος μου χρόνος είναι λίγο περιορισμένος. Ωστόσο, προσπαθώ να διαβάζω όσο περισσότερο μπορώ. Θεωρώ πως πρέπει όλοι να αφιερώνουν τον ελεύθερό τους χρόνο για να διαβάζουν βιβλία. Τα βιβλία έχουν τη μοναδικότητα να σε μεταφέρουν σε έναν άλλο κόσμο, να σε ταξιδεύουν σε μέρη μαγικά, σε μέρη που δεν έχεις πάει ποτέ αλλά και σε μέρη που πάντα ήθελες να πας. Μέσα από τα βιβλία έχεις τη δυνατότητα απλά και μόνο από τις περιγραφές να φανταστείς τον κάθε ήρωα και τον κάθε τόπο όπως εσύ επιθυμείς. Χάρη στα βιβλία βυθίζεσαι, μαγεύεσαι και ταξιδεύεις. Κι αυτό είναι κάτι που μόνο το βιβλίο μπορεί να σου προσφέρει.

7.Υπάρχουν αγαπημένα βιβλία στη βιβλιοθήκη σας που δε θα τα δανείζατε σε
κανέναν και γιατί?

Η βιβλιοθήκη μου θα έλεγε κανείς ότι θυμίζει βιβλιοπωλείο. Έχω πολλά βιβλία από διάφορους συγγραφείς που θαυμάζω. Έχω αγαπημένα βιβλία αλλά ακόμη κι αυτά θα τα δάνειζα σε κάποιον γιατί θεωρώ πως όπως ταξίδεψα εγώ σε κόσμους μαγικούς έτσι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν κι αυτοί. Το μοναδικό βιβλίο που ίσως δεν θα δάνειζα είναι από την αγαπημένη μου σειρά βιβλίων της Rowling, ο Harry Potter και το καταραμένο παιδί, κι αυτό γιατί είναι δώρο της αδερφής μου για τα γενέθλιά μου και είμαι συναισθηματικά δεμένη μαζί του.

8.Μιλήστε μας για εσάς και τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια.

Προτεραιότητα μου αποτελεί η εξεταστική που πλησιάζει και το πτυχίο μου το οποίο καλώς εχόντων των πραγμάτων θα έχω σύντομα στα χέρια μου. Παράλληλα όμως έχει μπει και η συγγραφή στη ζωή μου, υπήρχε από πάντα θεωρώ απλά όχι σε επαγγελματικό επίπεδο. Τα περισσότερα χρόνια ήταν κάτι πιο προσωπικό, τύπου ημερολόγιο ή μικρές ιστοριούλες για μένα. Πλέον όμως δεν μπορώ να φανταστώ το μέλλον μου χωρίς αυτήν, αποτελεί κομμάτι του εαυτού μου. Έχω ήδη σχεδόν έτοιμη την επόμενή μου δουλειά. Ενώ δεν σταματάω να γράφω συνεχώς καινούριες ιδέες. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην επανέκδοση του βιβλίου μου «Πριν χαθεί το όνειρο» από τις εκδόσεις Οσελότος.

9.Τελειώνοντας με τις ερωτήσεις θα ήθελα να ευχαριστήσω για ακόμη μια φορά και θα ήθελα να μας πείτε που και πως μπορούμε να βρούμε εσάς και το βιβλίο σας.

Εγώ σας ευχαριστώ για την φιλοξενία και τις ερωτήσεις σας που μου έδωσαν τροφή για σκέψη. Το βιβλίο μου μπορείτε να το αναζητήσετε στο eshop των Εκδόσεων Οσελότος. Από τις 18 Μαΐου και έπειτα μπορείτε να το αναζητήσετε και σε όλα τα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία. Μπορείτε επίσης να επικοινωνήσετε μαζί μου για να μάθετε περισσότερα για το βιβλίο μου και να ενημερώνεστε για διαγωνισμούς που πρόκειται να συμβούν καθώς για τα μελλοντικά μου σχέδια μέσω της επίσημης σελίδας μου στο facebook Ηλιάνα Κλειτσογιάννη–Συγγραφέας, ( https://www.facebook.com/iliana.kleitsogianni.author/?modal=admin_todo_tour )αλλά και στο προφίλ μου στο Instagram iliana.kleitsogianni.author

Δείτε την πρωτότυπη συνέντευξή εδώ

Το πρώτο της βιβλίο «Πριν χαθεί το όνειρο» παρουσίασε πρόσφατα η Ηλιάνα Κλειτσογιάννη. Μία νέα συγγραφέας η οποία με το μυθιστόρημα της μας εξιστορεί πως είναι να κυνηγάς τα όνειρα σου και πως μπορούν να αλλάξουν ΠΡΙΝ ΧΑΘΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ…

Καλωσορίζουμε την Ηλιάνα στην ενημερωτική ιστοσελίδα enimerosou.gr

Συνέντευξη με τον Πέτρο Πρωτόγερο

Τι είναι η συγγραφή για εσένα Ηλιάνα, πότε και πως ξεκίνησε αυτό το ταξίδι;

Η συγγραφή για μένα είναι κομμάτι του εαυτού μου, νομίζω πως η ζωή μου θα ήταν μισή εάν δεν υπήρχε η συγγραφή σε αυτή. Το πότε και το πώς ξεκίνησε είναι δύο ερωτήματα που με πάνε αρκετά χρόνια πίσω. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω. Κρατάω ημερολόγιο από πολύ μικρή με σκοπό να θυμάμαι για πάντα τα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν συμβεί στη ζωή μου. Ήμουν στο δημοτικό όταν διάβασα το πρώτο μου βιβλίο, την Πολυάννα με αφορμή μια εργασία της δασκάλας μας. Τότε κατάλαβα την αγάπη μου για τα βιβλία. Κατάλαβα ότι τα βιβλία σε ταξιδεύουν, σε βοηθούν να αφήσεις το μυαλό σου ελεύθερο. Έτσι λοιπόν, κάπου στα 15 αποφάσισα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια τάξη και τελικά να πλάσω τον κόσμο της Αλίκης.

Έχεις επιρροές από άλλους συγγραφείς;

Δεν θα το έλεγα ακριβώς επιρροή. Ο κάθε συγγραφέας έχει το δικό του στυλ γραφής. Απλά ίσως κάποιοι συγγραφείς να αποτελούν κατά κάποιο τρόπο πηγή έμπνευσης. Έχω σίγουρα αγαπημένους συγγραφείς, οι οποίοι με τα βιβλία τους με βοήθησαν αρκετά με το πέρασμα του χρόνου. Η Έλενα Πόρτερ για παράδειγμα με την Πολυάννα υπήρξε η αφετηρία για μια σχέση δίχως τέλος ανάμεσα σε εμένα και τα βιβλία. Η J.K. Rowling είναι από τις αγαπημένες μου συγγραφείς και μαζί με τη Stephanie Meyes αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μένα. Η Λένα Μαντά και η Ρένα Ρώσση- Ζαίρη καθόρισαν το ποια είμαι και τι είδος μου ταιριάζει. Υπάρχουν όμως κι άλλοι συγγραφείς οι οποίοι με εμπνέουν κατά καιρούς και σίγουρα θα δείτε πολλά ονόματα συγγραφέων στην βιβλιοθήκη μου.

Φαντάζομαι διαβάζεις πολύ. Πως επιλέγεις ένα βιβλίο;

Προσπαθώ να διαβάζω όσο περισσότερο μπορώ. Το story είναι αυτό που θα με κάνει κυρίως να επιλέξω ένα βιβλίο. Τα είδη που θα επέλεγα πιο εύκολα να διαβάσω είναι φαντασία και φυσικά ρομαντικά. Το κάθε βιβλίο σε τραβάει για διαφορετικό λόγο. Κάποιο μπορεί να σε τραβήξει από το εξώφυλλο και μόνο, άλλο από τον τίτλο. Σε κάποιο άλλο μπορεί να διαβάσεις την περίληψη και να αδημονείς για το τι μπορεί να γίνεται μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Ή μπορεί απλά να αγαπάς πολύ έναν συγγραφέα και να διαβάζεις όλη τη δουλειά του. Το κάθε βιβλίο έχει το δικό του λόγο που θα σε κάνει να το διαβάσεις.

Το μυθιστόρημα «Πριν χαθεί το όνειρο» σε ταξιδεύει! Μίλησε μας για την Αλίκη, μία κοπέλα με τραγικό παρελθόν όπως περιγράφεις την ηρωίδα του βιβλίου.

Η Αλίκη είναι ένα ταλαιπωρημένο και βασανισμένο κορίτσι. Δέχεται το ένα χτύπημα πίσω από το άλλο. Δεν είναι μια συνηθισμένη έφηβη εάν και εξωτερικά μοιάζει πολύ. Είναι ευαίσθητη, αγαθή, αγαπάει άνευ όρων και κάνει τα πάντα για να είναι οι γύρω της χαρούμενοι. Κρύβει κάθε της πόνο και θλίψη πίσω από ένα χαμόγελο και προσπαθεί να είναι δυνατή παρά τα όσα της έχουν συμβεί. Είναι μια έφηβη που αναγκάστηκε να μεγαλώσει πιο γρήγορα από τα υπόλοιπα κορίτσια της ηλικίας της. Ένα πλάσμα γεμάτο ατυχίες, προκλήσεις και διλήμματα. Ένα κορίτσι που το κλέβουν συνεχώς τα όνειρα. Το θέμα είναι εάν θα καταφέρει να κάνει τα όνειρά της τελικά πραγματικότητα ή εάν θα παραιτηθεί από αυτά.

Αναφέρεις στο εξώφυλλο του βιβλίου ότι «η Αλίκη πρέπει να φανεί δυνατή για να μεγαλώσει την Αλέξα». Θεωρείς πως οι σύγχρονες Ελληνίδες είναι δυνατοί χαρακτήρες; Πως επηρεάζει ο στενός οικογενειακός κύκλος σήμερα τη γυναίκα ώστε να μεγαλώσει μόνη της ένα παιδί;

Οι σύγχρονες Ελληνίδες είναι ίσως από τους πιο δυνατούς χαρακτήρες στη σημερινή κοινωνία. Αρχικά να σημειωθεί ότι η Αλίκη είναι ένα 16χρονο κορίτσι που αναγκάστηκε να βρεθεί μόνη της με την αδερφή της και να την μεγαλώσει. Κάτι πολύ δύσκολο γιατί και η ίδια είναι ακόμη παιδί.

Φυσικά και το περιβάλλον γύρω σου, ο οικογενειακός κύκλος παίζει πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή τη περίπτωση. Όσο δυνατή και να είναι μια γυναίκα η σκέψη και μόνο ότι οι άνθρωποι της, η οικογένειά της θα είναι δίπλα της και θα τη βοηθήσουν να μεγαλώσει ένα παιδί της δίνει κουράγιο κι ακόμη περισσότερη δύναμη να ανταπεξέλθει τις όποιες δυσκολίες ίσως αντιμετωπίσει.

Περιέγραψε μας τη καθημερινότητα σου και πως διαχειρίζεσαι το χρόνο σου για να συγγράψεις;

Η αλήθεια είναι ότι αυτό τον καιρό είμαι λίγο πιεσμένη χρονικά και δεν αφιερώνω όσο χρόνο θα ήθελα στη συγγραφή. Μου μένουν κάποια μαθήματα για το πτυχίο οπότε εστιάζω λίγο περισσότερο στη σχολή αυτό το διάστημα, παράλληλα εργάζομαι σε μία εταιρεία marketing στη Θεσσαλονίκη οπότε πρέπει να δίνω κι εκεί το 100%. Έτσι λοιπόν, δεν αφιερώνω τον χρόνο που θα ήθελα στη συγγραφή. Παρόλα αυτά κάθε μέρα ξεκλέβω λίγο χρόνο για να μπορέσω να αποτυπώσω τις σκέψεις της ημέρας σε ένα χαρτί και συνήθως το Σαββατοκύριακο που θα υπάρχει πιο ελεύθερος χρόνος να βάλω όλες αυτές τις σκέψεις σε μία τάξη.

Μία φράση που σε αντιπροσωπεύει σήμερα;

Είναι μία φράση που έχει πει ένας Αμερικανός συγγραφέας ο Ναπολέον Χιλ, ‘’οτιδήποτε μπορεί να ονειρευτεί το μυαλό του ανθρώπου, μπορεί να το πετύχει’’.

Όταν γράφεις έχεις στο μυαλό σου τους αναγνώστες;

Πάντα έχω τους αναγνώστες στο μυαλό μου. Αρχικά, όταν γράφω γίνομαι πρώτα εγώ αναγνώστης. Έχει τύχη να γράψω κάτι κι όταν το διαβάσω να αλλάξω σχεδόν τα πάντα γιατί θεώρησα ότι σαν αναγνώστη δεν μου κινεί το ενδιαφέρον αυτό που διαβάζω. Η μεγαλύτερη επιτυχία και χαρά για έναν συγγραφέα θεωρώ πως είναι να μείνει ο αναγνώστης ευχαριστημένος από αυτό που διαβάζει, κι αν καταφέρει ο συγγραφέας να κάτι τον αναγνώστη να μπει μέσα στο βιβλίο του τότε μιλάμε για πραγματική επιτυχία. Έτσι λοιπόν είναι αδύνατον να μην σκέφτεσαι τους αναγνώστες σου καθώς γράφεις.

Στην εποχή μας ένας συγγραφέας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους;

Φυσικά. Όχι μόνο στην εποχή μας, ανέκαθεν θεωρώ ότι υπήρχαν συγγραφείς που αποτελούσαν πρότυπα για τους νέους. Υπάρχουν συγγραφείς που με τα βιβλία τους, με την ιστορία που διαδραματίζονται μέσα από αυτά έχουν βοηθήσει νέους ώστε να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προβλήματα, να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις και να πράξουν. Τα βιβλία είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις πράγματα για τη ζωή αλλά και για να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου. Οπότε ναι, πιστεύω πως μπορεί κάποιος συγγραφέας να αποτελέσει πρότυπο για τους νέους.

Κλείνοντας, ετοιμάζεις κάτι καινούριο; Ποιες οι σκέψεις σου για το επόμενο σου βιβλίο; Να αναμένουμε κάτι διαφορετικό αυτήν τη φορά;

Ναι. Ετοιμάζω κάτι καινούριο. Είναι σχεδόν έτοιμη η επόμενη μου δουλειά. Δεν θα αποκαλύψω πολλά για αυτό που έρχεται. Η επόμενη μου δουλειά χρειάστηκε πολύ προσοχή και αρκετή έρευνα, καθώς βασίζεται κατά κύριο λόγο σε πραγματικά γεγονότα. Θα πω μόνο ότι στο επόμενο βιβλίο θα δούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος. Στο ‘’Πριν χαθεί το όνειρο’’ είδαμε πως η οικογένεια και οι φίλοι στέκονται δίπλα σου όταν τους χρειάζεσαι, στο επόμενο θα δούμε τι θα συμβεί στους πρωταγωνιστές όταν δεν έχουν κανέναν δίπλα τους να τους στηρίξει. https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Filiana.kleitsogianni.author%2Fvideos%2F1459404187576390%2F&show_text=0&width=560

Ηλιάνα θέλεις να στείλεις ένα μήνυμα στους επισκέπτες του enimerosou.gr που θα διαβάσουν τη συνέντευξή σας;

Θα ήθελα αρχικά να τους ευχαριστήσω για την αγάπη τους προς εμένα και το έργο μου και θα ήθελα να τους θυμίσω να μην παραιτούνται ποτέ από αυτά που ονειρεύονται. Να κυνηγάν τα όνειρά τους μέχρι το τέλος, όσο μακρύς και δύσκολος αν φαίνεται ο δρόμος.

Δείτε την πρωτότυπη συνέντευξή εδώ

Συγγραφέας του βιβλίου «Πριν χαθεί το όνειρο» – Εκδόσεις «Οσελότος»

Όταν η Ηλιάνα Κλειτσογιάννη εμπνεύστηκε και έγραψε την ιστορία της Αλίκης και της αδερφής της Αλέξας, ήταν μόλις 15 χρόνων. Μάλιστα γνώριζε πολύ καλά ποιος «δρόμος» οδηγεί στην έκδοση. Πληκτρολόγησε το σχετικό mail με παραλήπτες εκδοτικούς οίκους αλλά δεν πάτησε ποτέ «αποστολή». Αρκετά χρόνια αργότερα και χωρίς να αλλάξει τίποτε από την τραγική ιστορία της ηρωίδας της, που ένιωθε να της κλέβουν συνεχώς τα όνειρα, το έκανε με σιγουριά και έλαβε θετική απάντηση. Όπως λέει στο Vivlio-life, «… ήθελα ο αναγνώστης να γνωρίσει εκείνη την Ηλιάνα που χωρίς να έχει καμία ιδιαίτερη γνώση πάνω σε αυτό τον τομέα, έδινε απλά ζωή στο πάθος της. Έτσι λοιπόν δεν έχω κάνει αλλαγές. Είναι σχεδόν αυτούσιο. Ίσως να άλλαξα κάποια ρήματα ή να διαφοροποίησα κάποιες προτάσεις αλλά η δομή, η συνοχή, οι σκέψεις, ο τρόπος έκφρασης είναι της 15χρόνης Ηλιάνας»

«Ένα κορίτσι με τραγικό παρελθόν». Είναι το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε για την ηρωίδα σας κρατώντας το βιβλίο σας. Μιλήστε μας για την Αλίκη και τις θύμισες που έχουν εγκλωβίσει τις σκέψεις της.
Η Αλίκη είναι ένα βασανισμένο κορίτσι. Κι όπως μαθαίνουμε από την περίληψη ακόμη έχει σημαδευτεί από ένα τραγικό παρελθόν. Αν και εξωτερικά θυμίζει κάθε έφηβη κοπέλα, εσωτερικά κρύβει πολύ πόνο και θλίψη. Είναι ένα πλάσμα γεμάτο ατυχίες, διλήμματα και προκλήσεις. Αναγκάστηκε να αφήσει πίσω τη ζωή της, τους φίλους της, τον τόπο που μεγάλωσε και να κάνει μια καινούρια αρχή σε ένα καινούριο μέρος, στον τόπο καταγωγής της μητέρας της. Προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα και να αφήσει πίσω της αυτό το τραγικό παρελθόν, μα πολύ σύντομα άλλο ένα χτύπημα της μοίρας έρχεται στην πόρτα της. Χάνει το μοναδικό στήριγμα που είχε στη ζωή της. Τους γονείς της! Κι εκεί είναι που νιώθει πως όλα θα καταρρεύσουν για πάντα. Εκείνη τη στιγμή απελπίζεται και νιώθει ότι της κλέβουν συνεχώς τα όνειρα. Το θέμα λοιπόν είναι εάν θα βρει το κουράγιο να παλέψει για τα όνειρά της ή εάν θα παραιτηθεί από αυτά.

Αλίκη και Αλέξα, λοιπόν, πορεύονται μόνες στη ζωή. Εκτός από αδερφή, η πρωταγωνίστριά σας πρέπει να παίξει και το ρόλο της μητέρας και του πατέρα. Είναι ποτέ προετοιμασμένος για έναν τέτοιο δύσκολο ρόλο ο άνθρωπος;
Νομίζω πως ποτέ κανείς δεν είναι έτοιμος να αναλάβει ένα τέτοιο ρόλο, πόσο μάλλον ένα κορίτσι στην εφηβεία όπως είναι η Αλίκη, καθώς και η ίδια είναι ακόμη παιδί. Μιλάμε για ένα κορίτσι που από τη μια στιγμή στην άλλη χάνει τα πάντα. Ο ρόλος της μητέρας και του πατέρα είναι ένας ρόλος μοναδικός και ίσως ο πιο δύσκολος ρόλος που καλείται ο άνθρωπος να αναλάβει. Οπότε ένα κορίτσι σε αυτή την ηλικία δεν είναι ούτε σωματικά ούτε ψυχικά έτοιμο να τον αναλάβει.

Από πού αντλεί δύναμη για να μείνει όρθια η ηρωίδα σας;
Η Αλίκη έχει δίπλα της πολλούς ανθρώπους που την αγαπούν και την προσέχουν. Από όλους αυτούς τους ανθρώπους παίρνει τη δύναμη που χρειάζεται για να σταθεί ξανά στα πόδια της. Αυτός όμως που πιστεύω πως της δίνει μεγαλύτερη δύναμη είναι ο Άρης. Χάρη σε αυτόν θεωρώ πως βρίσκει η Αλίκη τη μεγαλύτερη δύναμη και το κουράγιο για να παλέψει ξανά για τα όνειρά της.

Ο Άρης ήταν συμμαθητής της και θα σταθεί στο πλάι της. Μιλήστε μας γι’ αυτό το αγόρι και τα συναισθήματά του για την Αλίκη.
Ο Άρης είναι ο χαρακτήρας εκείνος που εμφανίζεται σχεδόν από την αρχή και είτε θα τον μισήσεις αμέσως είτε θα τον ερωτευτείς κατευθείαν. Είναι ιδιαίτερο παιδί. Έξυπνος, όμορφος, γοητευτικός. Γεννημένος από οικογένεια πλουσίων και μεγαλωμένος με όλες τις ανέσεις θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως ένα δαιμονισμένο άγγελο, έναν επαναστάτη χωρίς αιτία ή όπως θα λέγαμε σήμερα το κλασσικό bad boy του σχολείου.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή της γνωριμίας του με την Αλίκη υπήρξε μία σχέση μεταξύ τους, μία έλξη απροσδιόριστη που γρήγορα μετατράπηκε σε αγάπη. Αυτά που νιώθει για την Αλίκη είναι πολύ δυνατά συναισθήματα μα δεν μπορεί να τα διαχειριστεί, δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει. Είναι εγωιστής και λίγο δειλός θα τον χαρακτήριζα εγώ. Αρνείται να παραδεχτεί αυτά που νιώθει, καθώς έχει ήδη μια σχέση από πριν εμφανιστεί η Αλίκη στη ζωή του και δεν θέλει να παραδεχτεί ότι νιώθει πράγματα για την Αλίκη, ότι το χαμόγελό της είναι το πιο σημαντικό πράγμα για τον Άρη κι έτσι γίνεται το τελείως αντίθετο από αυτό που θέλει απέναντί της.

Πολλές φορές οι άνθρωποι γίνονται δυνατότεροι μετά από κάτι που θα συνταράξει τη ζωή τους. Ωστόσο, αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από άρνηση στον πόνο που νιώθουν. Σε ποιο βαθμό κατάφερε να διαχειριστεί τον πόνο της η πρωταγωνίστριά σας;
Όταν βιώνεις μια τέτοια απώλεια σίγουρα μαθαίνεις να διαχειρίζεται αλλιώς κάποιες καταστάσεις. Δεν νομίζω πως καταφέρνεις να ξεχάσεις ή να διώξεις ποτέ τον πόνο από κάτι τέτοιο, απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτόν. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση της Αλίκης. Στην αρχή αρνείται να πιστέψει αυτό που έχει συμβεί στους γονείς της και νομίζει πως είναι ανίκανη να ζήσει και να τα καταφέρει χωρίς αυτούς. Ο πόνος που νιώθει είναι αβάσταχτος και δεν νομίζει ότι θα μπορέσει να το ξεπεράσει. Όμως πολύ γρήγορα καταλαβαίνει ότι πρέπει να φανεί δυνατή γιατί η μικρή της αδερφή τη χρειάζεται. Σιγά σιγά μαθαίνει να ζει με την απώλεια των γονιών της, προσπαθεί να διαχειριστεί τον πόνο και τη θλίψη της και να βγει νικήτρια από όλο αυτό.

Λένε πως όταν ζήσεις μια τέτοια απώλεια, εκτιμάς περισσότερο τη ζωή. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα για την Αλίκη; Αγαπά τη ζωή ή αφήνεται να παρασυρθεί;
Στην αρχή θα αφεθεί. Νομίζει πως ο κόσμος της καταρρέει. Πολύ γρήγορα όμως θα καταλάβει ότι έχει χίλιους δυο λόγους για να ζήσει. Θα αντιληφθεί πως και οι γονείς της αυτό θα ήθελαν. Να είναι ευτυχισμένη και να κυνηγήσει τα όνειρά της. Έτσι θα ‘’πεισμώσει’’ περισσότερο με τον εαυτό της και θα καταλάβει ότι είναι πιο δυνατή από όσο πιστεύει. Θα εκτιμήσει κάθε λεπτό της ζωής της και θα προσπαθήσει να τη ζήσει όσο καλύτερα μπορεί.

Όλα θα αλλάξουν όταν θα εμφανιστεί ένα πρόσωπο από το παρελθόν, διαβάζω και αντιλαμβάνομαι πως οι εξελίξεις στη ζωή της Αλίκης θα είναι καθοριστικές…
Έχει περάσει καιρός από τότε που έχασε τους γονείς της η Αλίκη, και επιτέλους έχει αρχίσει να βάζει τη ζωή της σε μια τάξη. Έχει φτιάξει τη ζωή της, έχει πατήσει στα πόδια της. Έχει τους φίλους της, έχει μια σχέση, μια ήρεμη ζωή ώσπου όλα αυτά ανατρέπονται από την εμφάνιση αυτού του προσώπου από το παρελθόν της. Είναι ο άνθρωπος που θα της γεμίζει ερωτηματικά, θα την κάνει να αμφιβάλλει για πολλά πράγματα και θα την οδηγήσει πάλι σε αδιέξοδα κάνοντας την για ακόμη μία φορά να χάσει την πίστη στον εαυτό της και να μην ξέρει εάν μπορεί να πιστέψει ότι τελικά τα όνειρά της μπορούν να βγουν αληθινά.

Η μοναδική ομορφιά και γοητεία του παρελθόντος είναι ότι είναι παρελθόν, λένε και αναρωτιέμαι αν η πρωταγωνίστριά σας θα καταφέρει να βγει νικήτρια από την πάλη μ’ εκείνα που συνέβησαν παλιότερα αλλά καθόρισαν το παρόν και ίσως και το μέλλον της.
Η Αλίκη δυσκολεύτηκε πολύ να αφήσει πίσω της το παρελθόν ήδη μία φορά. Όταν αυτό το παρελθόν της ξαναχτυπήσει την πόρτα θα δυσκολευτεί να το ξανά αφήσει πίσω της. Θα αμφιταλαντευθεί με πολλά. Θα αμφιβάλλει για πολλά πράγματα. Θα κάνει λάθη, θα βιαστεί να πράξει. Θα δυσκολευτεί να ξεπεράσει κάποια άλλα και να πάρει κάποιες αποφάσεις για τη ζωή της. Δεν είναι πλέον σίγουρη εάν ό,τι έγινε στο παρελθόν ανήκει στο παρελθόν ή εάν το παρελθόν της είναι και το μέλλον της. Σίγουρα όμως στο τέλος θα βρει τη λύση και θα πάρει τις απαντήσεις που βασανίζουν το μυαλό της.

Πόσο εύκολο είναι να χαθεί ένα όνειρο και τι θα κάνει η ηρωίδα σας για να το κρατήσει δυνατό… πριν χαθεί;
Το μόνο εύκολο που μπορούμε να κάνουμε όλοι μας είναι να παραιτηθούμε από ένα μας όνειρο. Όταν προσπαθούμε για κάτι και δεν μας βγαίνει λέμε πολύ εύκολα τη φράση «τα παρατάω». Μια απογοήτευση, ένα λάθος, μια βιαστική απόφαση της στιγμής είναι όλοι παράγοντες για να παραιτηθούμε από κάποιο όνειρο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθούμε ή να αφήσουμε το όνειρο μας να χαθεί. Η ελπίδα είναι η μεγαλύτερη δύναμη κάποιου. Το μεγαλύτερο όπλο της Αλίκης. Κάθε φορά που πίστευε σε κάτι, κάθε φορά που έκανε ένα όνειρο χανόταν κι όμως δεν τα παράτησε ποτέ. Είχε ελπίδα! Πίστευε ότι στο τέλος όλα μπορούν να γίνουν αληθινά. Πίστευε πως όπως στα παραμύθια έτσι και στη ζωή της με την ελπίδα για οδηγό της θα βρει κι αυτή το δικό της happy end.

Ελπίδα. Πόσο υπέροχη η έννοια που κρύβει η λέξη αυτή! Όμως, η ελπίδα δεν είναι νίκη. Θα διαψεύσει αυτή τη ρήση η Αλίκη;
Ναι, η ελπίδα μπορεί να μην είναι νίκη αλλά είναι σίγουρα η δύναμη που χρειάζεται για να νικήσεις. Η Αλίκη αυτό που πίστευε και αυτό που θα ήθελε να πιστέψουν όσοι τη γνωρίσουν είναι πως σίγουρα η ζωή δεν είναι παραμυθένια, δεν είναι εύκολη και τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλουμε. Όμως πρέπει να υπάρχει πάντα η ελπίδα μέσα μας, γιατί αυτή είναι το μεγαλύτερό μας όπλο. Κι αν έχουμε την ελπίδα που χρειαζόμαστε ώστε να πιστέψουμε αρκετά στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας μπορούμε να κερδίσουμε και μπορούμε να αλλάξουμε πολλά στη ζωή μας πριν χαθεί το όνειρό μας.

Το μυθιστόρημά σας έχει αρκετές ανατροπές, όπως γεμάτη ανατροπές ήταν και η ζωή της Αλίκης. Είναι ένα «εργαλείο» που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας για να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη;
Το «Πριν χαθεί το όνειρο» είναι ένα μυθιστόρημα που αγγίζει πολλές πτυχές της ανθρώπινης, εφηβικής κυρίως ζωής οπότε θεωρώ δεδομένο ότι θα είναι όλο ανατροπές, καθώς όλο ανατροπές είναι συνήθως και η ζωή των εφήβων. Ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια για κάθε συγγραφέα θεωρώ πως είναι το να βάλεις τις τόσες σκέψεις σου σε μια τάξη. Όταν εμφανίζεται στο μυαλό σου μια ιστορία πρέπει να αποφασίσεις τι θα κρατήσεις, πώς θα το αναπτύξεις και πώς θα το συνεχίσεις. Επειδή έχεις μια συγκεκριμένη ιδέα στο μυαλό σου δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσει η ιδέα σου έτσι ακριβώς όπως την σκέφτηκες στην αρχή. Αφού έχεις πλάσει την ιδέα της ιστορίας, έρχεται η στιγμή που πρέπει να πλάσεις τους ήρωες σου και να αφουγκραστείς τα συναισθήματά τους, να κάνεις τη ζωή τους ζωή σου. Για να καταφέρεις να κάνεις τον αναγνώστη να αγαπήσει το βιβλίο σου, να το κάνει κομμάτι του, πρέπει πρώτα εσύ ο ίδιος να το νιώσεις κομμάτι σου, να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση των ηρώων, να νιώσεις ό,τι νιώθουν, να ζήσεις αυτά που ζουν. Αυτός είναι και ο λόγος που υπάρχουν τόσες ανατροπές νομίζω. Διότι γνωρίζοντας την Αλίκη κατάλαβα ότι έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ζωή μέσα στην περιπέτεια και κάθε φορά, κάθε μέρα ήταν μία πρόκληση για αυτή.

Είναι εντυπωσιακή η πληροφορία που διάβασα σε μία συνέντευξή σας, πως το «Πριν χαθεί το όνειρο» το γράψατε στα 15 σας! Σίγουρα θα θέλαμε να μάθουμε τι μεσολάβησε από τότε μέχρι την έκδοσή του.
Πολύ σωστά! Το «Πριν χαθεί το όνειρο», είναι ένα μυθιστόρημα που το έγραψα στην ηλικία των 15 ετών, όμως για πολλούς και διάφορους λόγους δεν κατάφερα να το εκδώσω τότε. Το ταξίδι μέχρι το σήμερα, μέχρι τη στιγμή έκδοσης ήταν μακρύ και δύσκολο. Όταν τελείωσα το βιβλίο, όταν έγραψα τη λέξη τέλος ήταν η στιγμή που χιλιάδες ερωτήματα πέρασαν από το μυαλό μου. Και τώρα τι κάνουμε; Ήμουν αρκετά μικρή και φοβόμουν τι θα συμβεί εάν το στείλω και δεν λάβω θετική απάντηση. Έτσι, μπορώ να πω πως έφτανα μέχρι την πηγή και δεν έπινα νερό. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ ότι έγραφα το e-mail μα δεν πατούσα ποτέ αποστολή. Μετά ήρθαν τα φροντιστήρια, οι εξετάσεις και οι υποχρεώσεις αυξήθηκαν οπότε δυσκόλεψαν τα πράγματα πάρα πολύ. Ο χρόνος μου είχε περιοριστεί αρκετά. Παρόλα αυτά όταν είχα ελεύθερο χρόνο έγραφα διάφορες σκέψεις σε χαρτιά και κατέληγα να ξεκινάω καινούριες ιστορίες. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι είχα μία ολοκληρωμένη ιστορία κι ένα όνειρο που έμεινε μισό. Έτσι λοιπόν, έχοντας ηρεμήσει πλέον από σχολικές υποχρεώσεις αποφάσισα να πατήσω αποστολή. Λίγους μήνες μετά πήρα την θετική μου απάντηση από τις εκδόσεις Οσελότος και κάπως έτσι το όνειρο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα. Χρειάστηκε αρκετός καιρός, διότι η έκδοση ενός βιβλίου δεν είναι εύκολη υπόθεση και απαιτεί πολλή δουλειά και ομαδική δουλειά. Οι άνθρωποι του εκδοτικού με βοήθησαν πολύ και τους ευχαριστώ για όλα σε όλο αυτό το ταξίδι με τελικό προορισμό το σήμερα κι ένα όνειρο να βγαίνει αληθινό.

Το βιβλίο σας εκδόθηκε όταν πια και η σκέψη σας ήταν πιο μεστή και σίγουρα η γραφή σας διαφορετική. Κάνατε αλλαγές στο κείμενο ή διαβάζουμε αυτούσιο το βιβλίο μιας ταλαντούχας έφηβης που απλά καθυστέρησε να εκδοθεί;
Όταν έγραφα το «Πριν χαθεί το όνειρο» ήμουν ένα κορίτσι 15 χρονών που απλά έδινε ζωή στο πάθος της που είναι η συγγραφή. Οπότε ήθελα ο κόσμος, ο αναγνώστης να γνωρίσει αυτή τη κοπέλα. Εάν το έγραφα τώρα θεωρώ πως ο τρόπος γραφής μου θα ήταν λίγο διαφορετικός. Όμως ήθελα ο αναγνώστης να γνωρίσει εκείνη την Ηλιάνα που χωρίς να έχει καμία ιδιαίτερη γνώση πάνω σε αυτό τον τομέα, έδινε απλά ζωή στο πάθος της. Έτσι λοιπόν δεν έχω κάνει αλλαγές. Είναι σχεδόν αυτούσιο. Ίσως να άλλαξα κάποια ρήματα ή να διαφοροποίησα κάποιες προτάσεις αλλά η δομή, η συνοχή, οι σκέψεις, ο τρόπος έκφρασης είναι της 15χρόνης Ηλιάνας.

Δείτε την πρωτότυπη συνέντευξή εδώ

Συνέντευξη – Ηλιάνα Κλειτσογιάννη

Σήμερα στους Θεματοφύλακες Λόγω Τεχνών, φιλοξενούμε τη συγγραφέα Ηλιάνα Κλειτσογιάννη, με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου της «Πριν χαθεί το όνειρο» από τις Εκδόσεις Οσελότος.

Ρωτάει η Ασημίνα Στασινοπούλου

Καλησπέρα, σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και εύχομαι να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σας. Επιθυμώντας να σας γνωρίσουμε καλύτερα, μπορείτε να μας πείτε λίγα λόγια για σας; Ποια είναι η Ηλιάνα Κλειτσογιάννη και τι ήταν αυτό που την οδήγησε στη συγγραφή;

Ηλ.Κλ.: Είμαι είκοσι τεσσάρων ετών και είμαι τελειόφοιτη Πολιτικών Επιστημών. Ασχολούμαι από πολύ μικρή με το θέατρο, είμαι μέλος της θεατρικής ομάδας «Ταξιδευτές του Θεάτρου». Είμαι επίσης πρόσκοπος, πολλά χρόνια. Η σχέση μου με τη συγγραφή ξεκινάει πολλά χρόνια πριν, κάπου στο δημοτικό, όταν η δασκάλα μάς έβαλε σαν εργασία να περιγράψουμε ένα αγαπημένο μας βιβλίο. Με αφορμή εκείνη την εργασία, ξεκίνησα να διαβάζω βιβλία και πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι μέσα στη μέρα ταξίδευα εξαιτίας αυτών των βιβλίων. Έπλαθα κόσμους αλλιώτικους κι έκανα σκέψεις πολύπλοκες. Κάπως έτσι, αποφάσισα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια σειρά και κατέληξα να δημιουργώ μικρές ιστοριούλες και σκετσάκια, ώσπου τελικά, στην ηλικία των δεκαπέντε ετών, έγραψα το «Πριν χαθεί το όνειρο».

Το βιβλίο σας με τίτλο «Πριν χαθεί το όνειρο», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Οσελότος, έχει αγαπηθεί από το αναγνωστικό του κοινό. Μπορείτε να σας πείτε την πηγή έμπνευσής σας για αυτή την πολύ ωραία ιστορία;

Ηλ.Κλ.: Δεν μπορώ να πω πως είναι μόνο ένα πράγμα ή ένα γεγονός που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την ιστορία μου. Είναι διάφορα γεγονότα και καταστάσεις της ζωής μου ή της ζωής των γύρω μου, που τα συνδύασα, και με επίκεντρο τον έρωτα και την αγάπη, έπλασα αυτή την ιστορία. Η αλήθεια είναι ότι, καθημερινά, υπάρχουν τόσα πράγματα που βλέπεις και ζεις και το καθετί από αυτά, όσο μικρό και ασήμαντο να φαίνεται, μπορεί να αποτελέσει την αρχή για τη δημιουργία μιας ιστορίας. Κάπως έτσι συνέβη και στη δική μου περίπτωση.

Η ηρωίδα του βιβλίου σας, η Αλίκη, αποφασίζει να μετακομίσει με την οικογένειά της στην Κορησό, με την ελπίδα ότι όλα θα φτιάξουν στη ζωή της. Όμως η ανατροπή έρχεται να ταράξει την ήδη τραγική ζωή της, κάτι που αντί να τη ρίξει, την κάνει πιο δυνατή. Ποια είναι τα μηνύματα που θέλετε να περάσετε από το βιβλίο σας στους αναγνώστες του;

Ηλ.Κλ.: Το «Πριν χαθεί το όνειρο» είναι ένα μυθιστόρημα που αγγίζει πολλά συναισθήματα, πολλές πτυχές της ανθρώπινης, εφηβικής κυρίως, ζωής. Δεν θα έλεγα πως επιχειρώ να περάσω κάποιο συγκεκριμένο μήνυμα. Ο κάθε αναγνώστης έχει το περιθώριο να συμφωνήσει, να διαφωνήσει και να ταυτιστεί στο σημείο και τον βαθμό που αυτός θέλει. Αυτό που αξίζει ίσως να εστιάσουμε περισσότερο, κι αυτό που επιχειρεί να δείξει η Αλίκη μέσα από τις πράξεις της, είναι ότι η ζωή μπορεί να μην είναι πάντα εύκολη και τα πράγματα μπορεί να μην έρχονται πάντα όπως τα θέλουμε, όμως πάντα υπάρχει ελπίδα, κι αν πιστέψουμε αρκετά στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας, πολλά μπορούν να αλλάξουν και να συμβούν πριν χαθεί το όνειρό μας.

Οι ανατροπές στο βιβλίο διαδέχονται η μία την άλλη, κάτι που προσωπικά το βρήκα πολύ ενδιαφέρον και αρκετά ελκυστικό για να με κάνει να μην το αφήσω από τα χέρια μου μέχρι να φτάσω στο τέλος του. Πείτε μας λίγο αν σας δυσκόλεψε κάτι στη συγγραφή του και πώς νιώσατε όταν γράψατε τη λέξη τέλος;

Ηλ.Κλ.: Ένα από τα δύσκολα κομμάτια της συγγραφής θεωρώ πως είναι το να βάλεις τις τόσες σκέψεις σου σε μια τάξη. Όταν εμφανίζεται στο μυαλό σου μια σκέψη, μια ιστορία, υπάρχουν χίλιες δυο παραλλαγές για την ίδια ιστορία που περνάνε την ίδια ακριβώς στιγμή από το μυαλό σου. Τότε πρέπει να αποφασίσεις τι θα “κρατήσεις” και πώς θα το αναπτύξεις για να αρχίσεις σιγά σιγά να ολοκληρώνεις την ιστορία σου. Όταν τελικά έχεις πλάσει την ιδέα της ιστορίας, πρέπει να πλάσεις τους ήρωές σου και να αφουγκραστείς τα συναισθήματά τους, να κάνεις τη ζωή τους ζωή σου. Για να αποδώσεις μία ιστορία καλά και να καταφέρεις να κάνεις τον αναγνώστη να τη νιώσει κομμάτι του, πρέπει πρώτα εσύ ο ίδιος να τη νιώσεις δική σου, πρέπει να βάλεις τον εαυτό σου στη θέση των ηρώων, να νιώσεις αυτά που νιώθουν, να ζήσεις αυτά που ζούνε. Αυτό είναι θεωρώ το πιο δύσκολο κομμάτι.

Όταν φτάνεις στο σημείο να γράψεις τη λέξη τέλος, καταλαβαίνεις ότι ένα πολύ μεγάλο σου κεφάλαιο τελείωσε. Νιώθεις τόσα συναισθήματα, γιατί δέθηκες με τους ήρωες που έπλασες και τώρα ξαφνικά πρέπει να τους αφήσεις, να τους χαιρετήσεις και να προχωρήσεις παρακάτω. Είναι μια στιγμή που νομίζω δεν περιγράφεται με λόγια και σίγουρα είναι διαφορετική για τον κάθε δημιουργό.

Το βιβλίο σας κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Οσελότος. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία και τι μπορείτε να μας πείτε για την πορεία του προς την έκδοση;

Ηλ.Κλ.: Πριν κάποια χρόνια έτυχε να βρίσκομαι σε μία παρουσίαση βιβλίου από μία συγγραφέα των εκδόσεων. Εκεί είχα την τύχη και την τιμή να ακούσω λίγα λόγια από την κ. Παντοπούλου. Ο τρόπος που μιλούσε έκρυβε τόση αγάπη γι’ αυτό που κάνει, κι έτσι μου έδωσε κουράγιο να στείλω στις εκδόσεις της το βιβλίο μου. Όταν τελικά, μήνες μετά, μου τηλεφώνησαν από τις Εκδόσεις Οσελότος για να μου πουν ότι ενδιαφέρονται για το έργο μου, δεν το πίστευα. Ήταν ένα όνειρο που ετοιμαζόταν να γίνει πραγματικότητα. Έτσι λοιπόν, σιγά σιγά ξεκίνησαν οι διαδικασίες. Όλο το χρονικό διάστημα μέχρι τη στιγμή της έκδοσης, οι άνθρωποι των εκδόσεων ήταν δίπλα μου, με βοηθούσαν, με καθοδηγούσαν. Δεν με άφησαν στιγμή. Με ενημέρωναν για τα πάντα και η συνεργασία μας ήταν άψογη. Τους είμαι ευγνώμων και πραγματικά είναι τιμή μου να είμαι μέλος αυτής της ομάδας.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ετοιμάζετε κάποιο καινούργιο βιβλίο αυτή την περίοδο;

Ηλ.Κλ.: Προτεραιότητά μου αποτελεί η εξεταστική και το πτυχίο μου που, καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα το έχω σύντομα στα χέρια μου. Παράλληλα όμως υπάρχει και η συγγραφή, η οποία αποτελεί πλέον αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Έχω ήδη σχεδόν έτοιμη την επόμενή μου δουλειά, ενώ δεν σταματάω να γράφω διαρκώς καινούργιες ιδέες. Αυτή τη στιγμή σχεδιάζω την πρώτη μου παρουσίαση, η οποία, Θεού θέλοντος, θα πραγματοποιηθεί αρχές Ιουλίου, με γνώμονα φυσικά τις ανακοινώσεις της κυβέρνησης σχετικά με το εάν και πότε θα επιτραπούν οι εκδηλώσεις λόγω του ιού.

Και, τελειώνοντας, θέλετε να πείτε κάτι στο αναγνωστικό μας κοινό για το βιβλίο σας και γιατί αξίζει να το αγοράσουν και να το διαβάσουν;

Ηλ.Κλ.: Το «Πριν χαθεί το όνειρο», όπως προείπα, το έγραψα στην ηλικία των δεκαπέντε ετών, λόγω κάποιων συγκυριών όμως δεν κατάφερα να το εκδώσω νωρίτερα. Είναι ένα νεανικό μυθιστόρημα, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορεί να το διαβάσει ο καθένας. Οι ήρωες είναι μεν φανταστικοί, αλλά έχουν χαρακτηριστικά από υπαρκτά πρόσωπα. Διάφορες καταστάσεις και βιώματα μπλέκονται σε μια ιστορία για τις πρώτες αγάπες, τη φιλία και τις θυσίες που πρέπει να κάνει κανείς για να κερδίσει την ευτυχία.

Το «Πριν χαθεί το όνειρο» δίνει έμφαση στη νεολαία, στα χρόνια του λυκείου, σε εκείνα τα χρόνια όπου η ζωή ενός εφήβου περνάει από διάφορα στάδια. Αξίζει να το διαβάσει κανείς γιατί μέσα από αυτό το βιβλίο όλοι έχουν κάτι να μάθουν. Οι έφηβοι, η νεολαία, θα μάθει από την Αλίκη και τον Άρη ότι πάντα υπάρχει ελπίδα, ότι υπάρχει φως ακόμα και στο πιο σκοτεινό τούνελ. Οι μεγάλοι, μέσα από τις περιπέτειες των ηρώων, θα μάθουν, θα καταλάβουν πως τελικά κι ο κόσμος ενός παιδιού δεν είναι πάντα τόσο εύκολος και πως μερικές φορές κρύβει πολύ πόνο και θλίψη μέσα του.

Σας ευχαριστώ πολύ και σας εύχομαι πάντα τα καλύτερα.

Δείτε την πρωτότυπη συνέντευξή εδώ

Καμιά φορά, η ζωή μπορεί να είναι άδικη μαζί σου. Άλλα να σχεδιάζεις και άλλα να σου έρχονται. Το βιβλίο της Ηλιάνας Κλειτσογιάννη που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Οσελότος, με τον τίτλο «Πριν χαθεί το όνειρο», είναι ό,τι πιο ωραίο έχω διαβάσει στη μέχρι σήμερα νεανική λογοτεχνία.

Προσωπική άποψη: Ασημίνα Στασινοπούλου

Η ηρωίδα της, η Αλίκη, έχει όλα τα χαρακτηριστικά που διαθέτουν σήμερα οι νέες κοπέλες. Είναι δυνατή και δεν λυγίζει σε ό, τι δυσκολία της επιφυλάσσει το μέλλον. Ζει την απώλεια των αγαπημένων της ανθρώπων και δεν χάνεται στην άβυσσο και τη θλίψη. Αντίθετα, στέκεται στα πόδια της και προσπαθεί για το καλύτερο.

Η Αλέξα τότε ήρθε κοντά μου, με αγκάλιασε τρυφερά και μου είπε:

«Αδερφούλα μου, μη στεναχωριέσαι. Όταν γελάς, είσαι πολύ όμορφη. Εγώ σ’ αγαπώ».

Αμέσως η μελαγχολία μου χάθηκε και το χαμόγελο φάνηκε στα χείλη μου. «Τελικά η αγκαλιά ενός τετράχρονου κοριτσιού κάνει θαύματα», διαπίστωσα. Έτσι, χωρίς δεύτερη σκέψη έβαλα το άλμπουμ πίσω στην κούτα και την πήγα στην αποθήκη.

Δυνατές φιλίες που σε κάνουν να αναπολείς τις δικές σου αξέχαστες στιγμές στα νεανικά σου χρόνια. Έρωτες που κάνουν την καρδιά σου να χτυπά δυνατά, όταν θυμάσαι το πρώτο σου φιλί, και μια ανατροπή που έρχεται να ταράξει τα νερά της ζωής της κοπέλας, αποτελούν τον κύριο κορμό του βιβλίου.

Με γραφή απλή και κατανοητή, η συγγραφέας σου δίνει την πλήρη εικόνα των εξελίξεων στο βιβλίο της. Κάθε κεφάλαιο και κάτι καινούργιο για να ανακαλύψεις. Οι χαρακτήρες πολλοί, όμως ο καθένας παίζει και έναν σημαντικό ρόλο στην ιστορία του βιβλίου της.

Προσωπικά, θεωρώ το «Πριν χαθεί το όνειρο» ένα υπέροχο βιβλίο για να σου κρατήσει συντροφιά τώρα το καλοκαίρι στις διακοπές σου.

Δείτε την πρωτότυπη συνέντευξή εδώ

Η Ηλιάνα γεννήθηκε στην Καστοριά στις 19 Ιουλίου 1996, από όπου και κατάγεται. Μεγάλωσε και έζησε στην Κοζάνη. Αποφοίτησε από το 1ο ΓΕΛ Κοζάνης και είναι φοιτήτρια του τμήματος Πολιτικών Επιστημών Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης ενώ απέχει μία ανάσα από το πτυχίο της. Συμμετείχε ενεργά και συχνά σε συνέδρια, εκδηλώσεις όπως και σε Ευρωπαϊκά Προγράμματα Erasmus. Με αφορμή το ενδιαφέρον της για την πολιτική οργανώνει με επιτυχία Προσομοιώσεις Περιφερειακών Συμβουλίων.  H Hλιάνα είναι ένα κορίτσι, με πολλά ενδιαφέροντα, έτοιμη να ζήσει τα πάντα στο έπακρο. Το «Πριν χαθεί το όνειρο» είναι ένα μυθιστόρημα που αγγίζει πολλά συναισθήματα, πολλές πτυχές της ανθρώπινης και εφηβικής ζωής, σκέψεις και ελπίδες το οποίο ξεκίνησε να συγγράφει στα δεκαπέντε της χρόνια!

Η αρχή

Θεωρώ πως η συγγραφή ήταν πάντα κομμάτι του εαυτού μου. Το πως και το πότε ξεκίνησε όλο αυτό για μένα είναι δύο ερωτήματα που με πάνε αρκετά χρόνια πίσω. Ήμουν στο δημοτικό όταν η δασκάλα μας,  μας ζήτησε να διαβάσουμε ένα βιβλίο και να γράψουμε λίγα λόγια γι’ αυτό. Τότε διάβασα το πρώτο μου βιβλίο την Πολυάννα κι αυτό υπήρξε η αφετηρία για μένα. Κατάλαβα ότι τα βιβλία έχουν τη μαγεία να σε ταξιδεύουν. Από μικρή κρατούσα ημερολόγιο με σκοπό να μην ξεχάσω ποτέ τα σημαντικότερα πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή μου. Έγραφα σκετσάκια και τους έδινα ζωή με τις παιδικές μου φίλες στην αυλή στο χωριό. Ένα γεγονός που συνέβαινε στεκόταν η αφορμή για να φτιάξω χίλιες δυο εκδοχές για αυτό το γεγονός. Έτσι λοιπόν, αποφάσισα να βάλω τις σκέψεις μου σε μια τάξη και έπλασα σιγά σιγά τον κόσμο της Αλίκης.

Η συγγραφή

Η συγγραφή ήταν πάντα κομμάτι του εαυτού μου. Σκόρπιες σκέψεις αποτυπωμένες σε χαρτί υπάρχουν από διάφορες ηλικίες της ζωής μου. Αυτό που θα μπορούσα ίσως να πω για να απαντήσω πιο συγκεκριμένα στην ερώτησή σας είναι ότι στα 15 μου έβαλα όλες αυτές τις σκόρπιες σκέψεις σε μια τάξη κι ολοκλήρωσα το πρώτο μου μυθιστόρημα.

Το μυθιστόρημα «Πριν χαθεί το όνειρο»

 Ήθελα μέσα σε αυτό το βιβλίο να αποτυπώσω όλες τις ανησυχίες που αντιμετωπίζει ένα παιδί στην εφηβεία. Φιλίες, οικογένεια, έρωτας. Είναι μυθοπλασία. Ίσως έχω «κλέψει»  κάποιες σκηνές από πραγματικά γεγονότα του περιβάλλοντος μου αλλά δεν βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα.

Προσπάθησα να πλάσω έναν κόσμο, να καλύψω όλο το φάσμα της εφηβικής ζωής, γιατί θεωρώ ότι αυτό λείπει από την ελληνική λογοτεχνία σήμερα. Υπάρχουν μυθιστορήματα που αγγίζουν την ιστορία, μυθιστορήματα που μιλούν για έρωτα, μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, αλλά θεωρώ πως δεν υπάρχουν πολλά μυθιστορήματα με πρωταγωνιστές εφήβους εξιστορώντας τη ζωή τους. Ήθελα να δείξω στους έφηβους λάτρες των βιβλίων ότι τη ζωή τους την έχει ζήσει και κάποιος άλλος, η Αλίκη. Ήθελα να τους δείξω τον τρόπο να κυνηγήσουν τα όνειρά τους γιατί η εφηβεία είναι η πιο σημαντική περίοδος κάποιου για τη μετέπειτα ζωή του.

Οι χαρακτήρες και ο τίτλος του βιβλίου

Οι χαρακτήρες του βιβλίου προέκυψαν σιγά σιγά. Τους έπλαθα καθώς έπλαθα και την ιστορία. Δεν ήταν έτοιμοι από την αρχή. Μόνο η Αλίκη υπήρχε. Ήθελα να είναι μία κοπέλα έφηβη, καλοσυνάτη, δυνατή και αδύναμη ταυτόχρονα και αυτό βρήκα στην Αλίκη. Στην πορεία έπρεπε να βρω τον κύκλο της Αλίκης. Έτσι εμφανίστηκαν οι συγγενείς της και μετέπειτα ήρθαν και οι φίλοι της. Όλοι οι ήρωες είναι φανταστικοί κανένας δεν αντιπροσωπεύει κάποιο υπαρκτό πρόσωπο, έχουν όμως κάποια χαρακτηριστικά από υπαρκτά πρόσωπα του περιβάλλοντός μου, διότι αυτό με βοήθησε στο να κυλήσει πιο εύκολα η ιστορία. Η αλήθεια είναι πως στο κομμάτι της επιλογής τίτλου βοήθησε αρκετά και η μαμά μου. Ο τίτλος τώρα θεωρώ πως είναι κάτι που επιλέγεται στο τέλος. Σίγουρα έχεις κάτι πρόχειρο στο μυαλό σου αλλά τον τελικό τίτλο τον δίνεις αφού έχεις ολοκληρώσει τις σκέψεις σου. Είναι πιο εύκολο έτσι καθώς γνωρίζεις πλέον όλη την ιστορία. Υπήρχαν κάποιοι τίτλοι που απορρίφθηκαν αλλά μέσα από τα γεγονότα, τα βιώματα και τις καταστάσεις που πέρασε η Αλίκη θεώρησα πως αυτός είναι ο τίτλος που ταιριάζει απόλυτα.

Το Εξώφυλλο

Όταν πια όλα ήταν έτοιμα φτάσαμε στο εξώφυλλο. Για μένα θεωρώ πως η επιλογή εξωφύλλου είναι ένα από τα πιο δύσκολα κομμάτια γιατί είναι αυτό που έρχεται σε άμεση επαφή ο αναγνώστης πριν καν διαβάσει την περίληψη. Θεωρώ πως ένα μεγάλο κομμάτι του αναγνωστικού κοινού επιλέγει τα βιβλία που διαβάζει και βάση εξωφύλλου. Τι εννοώ με αυτό; Όταν πας σε ένα βιβλιοπωλείο να αγοράσεις βιβλίο πηγαίνεις σίγουρα στους αγαπημένους σου και στους γνωστούς συγγραφείς. Αν δεν  γνωρίζεις ένα συγγραφέα ίσως και να σου περάσει απαρατήρητο το βιβλίο του, εάν όμως σε τραβήξει το εξώφυλλό του μπορεί τελικά να διαβάσεις την περίληψη και να σου αρέσει κάτι που δεν ήξερες. Έτσι λοιπόν ήθελα κάτι που να αντιπροσωπεύει την Αλίκη και τα όσα είχε να πει. Νομίζω πως ο πέτρινος τοίχος, τα ξύλα-κάγκελα και η κοπέλα που αχνοφαίνεται από πίσω περνάει το μήνυμα που ήθελα να καταφέρω να περάσω.

Οι δυσκολίες κατά τη διάρκεια της έκδοσης

Ο δρόμος μέχρι την έκδοση είναι μακρύς και δύσκολος. Θέλει υπομονή, επιμονή και σκληρή δουλειά. Πρέπει να οπλιστείς με δύναμη, ελπίδα και κουράγιο μέχρι να φτάσεις στην έκδοση. Κι ο δικός μου δρόμος ήταν αρκετά μακρύς. Όμως όταν ήρθε εκείνη η ώρα όλα βρήκαν το δρόμο τους σιγά σιγά. Οι άνθρωποι του εκδοτικού ήταν εκεί δίπλα μου και με βοήθησαν πάρα πολύ σε όλα και τους ευχαριστώ πάρα πολύ γι’ αυτό.

Ο φόβος και η αγωνία

Δεν θα το ονόμαζα φόβο! Ήταν περισσότερο αγωνία για το τι μου επιφύλασσε αυτό μου το βήμα. Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μου όνειρα το να δω το πάθος μου να παίρνει ζωή μα όταν έρχεται εκείνη η στιγμή η καρδιά σου χτυπάει δυνατά. Μα δεν είναι από φόβο νομίζω. Απλά αγωνιάς να δεις πως θα πάει; το πάθος μου είναι κάτι που τραβάει τον κόσμο; Θα αρέσει; Θα αγαπήσουν τη δουλειά μου; Την Αλίκη μου; Θα θέλουν να τη γνωρίσουν; Όλα αυτά έρχονται στο μυαλό σου τη στιγμή που γίνεται όλο αυτό πραγματικότητα. Είναι πολλά τα συναισθήματα μα δεν ξέρω αν ο φόβος είναι μέσα σε αυτά.

Μετά την εκτύπωση

Δεν μπορείς να περιγράψεις ένα τέτοιο συναίσθημα. Πρώτα ήρθε σε ηλεκτρονική μορφή στο emailμου και η χαρά μου ήταν απερίγραπτη. Λίγες μέρες μετά με πήραν τηλέφωνο από τον εκδοτικό και μου είπαν πως μου έχουν στείλει τα αντίτυπα. Περιττό να σας πω πως εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα από την αγωνία μου και τον ενθουσιασμό μου. Όταν το έπιασα στα χέρια μου, όταν έπιασα το όνειρο μου στα χέρια μου η καρδιά μου κόντευε να σπάσει. Ήταν μια στιγμή που πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια ικανά να περιγράψουν εκείνη τη σκηνή. Είχα στη βιβλιοθήκη μου τόσα βιβλία από τόσους συγγραφείς, τα έπιανα στα χέρια μου και ξαφνικά υπήρχε το δικό μου βιβλίο σε αυτή τη βιβλιοθήκη, έπιανα τη δική μου ιστορία στα χέρια μου. Νομίζω η στιγμή που πιάνεις στα χέρια σου το όνειρό σου, η στιγμή που γίνεται αληθινό, όποιο κι αν είναι αυτό είναι το πιο όμορφο συναίσθημα από όλα.

Το ταξίδι της συγγραφής

Φυσικά. Το ταξίδι της συγγραφής για μένα είναι ακόμη στην αρχή. Όσο έχω έμπνευση και ιδέες δεν θα σταματήσω ποτέ να γράφω. Έχω ήδη σχεδόν έτοιμη την επόμενή μου δουλειά, η οποία χρειάστηκε πολύ προσοχή, πολύ δουλειά και έρευνα καθώς βασίζεται κατά κύριο λόγο σε πραγματικά γεγονότα. Μέσα στο 2021 σίγουρα θα γνωρίσουμε έναν ακόμη κόσμο, διαφορετικό όμως από αυτόν της Αλίκης. Θα δούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος. Στο ‘’Πριν χαθεί το όνειρο’’ είδαμε πως οι φίλοι και η οικογένεια στέκονται δίπλα σου όταν τους χρειάζεσαι, στον κόσμο που έρχεται θα δούμε τι συμβαίνει όταν δεν έχεις κανέναν δίπλα σου να σε στηρίξει σε αυτά που αντιμετωπίζεις.

Οι στόχοι

Αρχικά προτεραιότητα για μένα αποτελεί το πτυχίο μου, που καλώς εχόντων των πραγμάτων θα το έχω σύντομα στα χέρια μου. Παράλληλα όμως η συγγραφή αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι μου πλέον οπότε συνεχίζω να γράφω και να ετοιμάζω καινούρια πράγματα. Θεού θέλοντος, θα βγούμε νικητές από τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε και θα έχουμε την ευκαιρία με την Αλίκη να συνεχίσουμε τα ταξίδια μας σε όλη την Ελλάδα για να την γνωρίσει ο κόσμος.

Μια ευχή

Να οπλιστούμε με υπομονή και ελπίδα και θα δείτε ότι στο τέλος θα βγούμε νικητές από όλο αυτό. Όπως λέει και η Αλίκη μου, αν πιστέψεις στον εαυτό σου κι ελπίζεις όλα μπορούν να αλλάξουν πριν χαθεί κάθε σου όνειρο.

Δείτε την πρωτότυπη συνέντευξή εδώ

Το παρελθόν ποτέ δεν σε ξεχνά. Το παρελθόν είναι πάντα εκεί. Ακόμα κι όταν πιστεύεις ότι το έχεις αφήσει οριστικά πίσω σου, αυτό επιστρέφει και σε στοιχειώνει. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το παρελθόν του. Και αυτός είναι ο βασικός άξονας γύρω από τον οποίο κινείται το μυθιστόρημα της σημερινής μας καλεσμένης, Ηλιάνας Κλειτσογιάννη, με τίτλο “Πριν χαθεί το όνειρο”, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οσελότος. Ας αφήσουμε όμως την ίδια να μας πει περισσότερα και για το συγκεκριμένο βιβλίο αλλά και για τα όσα όμορφα κάνει από εκεί και πέρα και στον χώρο της λογοτεχνίας αλλά και έξω από αυτόν.  

Πάμε λοιπόν να τη γνωρίσουμε!

1) Καλώς σε βρήκα Ηλιάνα! Θέλω να μου πεις αρχικά, ποια ήταν η ανάγκη που σε “έσπρωξε” στη συγγραφή; Πώς πήρες την απόφαση να “εκτεθείς” μέσα από τη πένα σου;

Η.Κ. :  Καλώς σε βρήκα Δημήτρη! Δεν θα το έλεγα ανάγκη, θα το έλεγα περισσότερο τρόπο έκφρασης. Είμαι άνθρωπος που δυσκολεύεται πολλές φορές να πει αυτά που αισθάνεται! Μου είναι πιο εύκολο να αποτυπώσω αυτά που νιώθω, αυτά που θέλω να πω σε χαρτί, αυτός άλλωστε ήταν και ο λόγος που κρατούσα από πολύ μικρή ημερολόγιο και δεν σου κρύβω πως ακόμη κρατάω.

Όλα ξεκίνησαν στο δημοτικό όταν διάβασα το πρώτο μου βιβλίο, την Πολυάννα. Εκείνη την περίοδο επιχείρησα να γράψω και το πρώτο μου σκετσάκι, στο οποίο δώσαμε ζωή με τις φίλες μου στην αυλή της γιαγιάς μου. Ακολούθησαν κι άλλα σκετσάκια και στη συνέχεια μικρές ιστοριούλες των 2 σελίδων, ώσπου τελικά στην ηλικία των 15 ετών έβαλα τις σκέψεις μου σε τάξη κι έπλασα τον κόσμο της Αλίκης.

2) Υπάρχουν συγγραφείς που επηρέασαν το έργο σου; Συγγραφείς στους οποίους θα ήθελες πιθανώς να μοιάσεις μέσα από τα γραπτά σου; Θα ήθελες να μας αναφέρεις κάποια ονόματα;

Η.Κ. : Συγγραφείς που να επηρέασαν το έργο μου σίγουρα δεν υπάρχουν. Θεωρώ ότι ο κάθε συγγραφέας έχει το δικό του τρόπο σκέψης, τη δική του πηγή έμπνευσης και δεν μπορεί κάποιος να τον επηρεάσει σε αυτό το κομμάτι. Υπάρχουν σίγουρα όμως συγγραφείς που θαυμάζω πολύ, η J.K. Rowling είναι σίγουρα μία από αυτές. Λατρεύω τον τρόπο γραφής της με αγαπημένα μου βιβλία αυτά του Harry Potter. Εάν ρωτήσεις τον κύκλο μου μάλιστα μπορούν όλοι να σου επιβεβαιώσουν ότι είναι πιστή και φανατική potterhead εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η Λένα Μαντά και η Ρένα Ρώσση- Ζαίρη μου αρέσουν επίσης πολύ και τις θαυμάζω εξίσου.

3) Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσένα να μεταφέρεις σε μια κόλλα χαρτί αυτό που φέρνει βόλτες στο μυαλό σου;

Η.Κ. : Το να μεταφέρεις τις σκέψεις σου στο χαρτί είναι το εύκολο κομμάτι. Το δύσκολο κομμάτι είναι να βάλεις αυτές τις σκέψεις σε μια σειρά ώστε να βγάζουν κάποιο νόημα. Ξέρεις Δημήτρη, όταν αποφασίζεις να αποτυπώσεις τις σκέψεις σου σε χαρτί έρχεται η στιγμή που βρίσκεσαι αντιμέτωπη με το τι πρέπει να κρατήσεις και το τι πρέπει να ‘’πετάξεις’’. Κάθε λεπτό της μέρας μπορεί να έχεις χίλιες δυο σκέψεις. Ενώ έχεις σκεφτεί κάτι μετά από λίγα λεπτά μπορεί να σκεφτείς κάτι άλλο και να αλλάξεις όλο το νόημα! Γι’ αυτό πρέπει να διαλέξεις. Αυτό το κρατάω, αυτό το αφήνω να φύγει. Κι έτσι σιγά σιγά αρχίζεις να πλάθεις ένα κόσμο.

Μέσα σε αυτό τον κόσμο βάζεις ανθρώπους, τους πλάθεις εξωτερικά και στη συνέχεια εσωτερικά κι έτσι μέρα με τη μέρα φτιάχνεις την κεντρική ιδέα σου κι έπειτα από πολλές αλλαγές, πολλές ώρες αφιερωμένες πάνω στο χαρτί, έπειτα από πολλές ώρες γράψε σβήσε έχεις φτιάξει επιτέλους την ιστορία σου. Οπότε δεν είναι ούτε εύκολο, ούτε δύσκολο να μεταφέρεις τις σκέψεις σου στο χαρτί, είναι λίγο και από τα δύο θα έλεγα.

4) Ας περάσουμε στο προκείμενο. Πρώτο συγγραφικό πόνημα λοιπόν. Θέλω αρχικά να μου πεις, πώς έζησες εσύ την όλη διαδικασία από τη σύλληψη της αρχικής ιδέας μέχρι την έκδοση του βιβλίου; Ποιο θα μπορούσες να πεις ότι ήταν το πιο ενδιαφέρον στάδιο;

Η.Κ. : Πρώτο συγγραφικό πόνημα! Μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερα κι εγώ να κάνω το δικό μου όνειρο πραγματικότητα. Τη συγγραφή! Πως έγινε η σύλληψη της αρχικής ιδέας; Δεν υπήρξε κάποιο συγκεκριμένο γεγονός που με ώθησε να πλάσω τον κόσμο της Αλίκης εάν με ρωτάς αυτό. Νομίζω ήταν λίγο από όλα. Όταν έγραφα το ‘’Πριν χαθεί το όνειρο’’ ήμουν στην ηλικία της Αλίκης, στην εφηβεία. Η εφηβεία είναι εκείνη η πιο δύσκολη πορεία της ζωής και για τα παιδιά που είναι σε αυτό το στάδιο αλλά και για τους γονείς. Οι μεν γιατί νιώθουν ότι υπάρχουν παντού προβλήματα χωρίς λύσεις και οι δε γιατί νιώθουν ότι δεν ξέρουν πώς να χειριστούν και πώς να βοηθήσουν τα παιδιά τους.

Έτσι λοιπόν, ως έφηβη κι εγώ τότε, προσπάθησα να βοηθήσω και τις δύο πλευρές. Στο πρόσωπο της Αλίκης αποτύπωσα τις περισσότερες ανησυχίες των εφήβων θέλοντας να δώσω ένα χέρι βοηθείας. Φιλίες, πρώτοι έρωτες, πρώτα χτυποκάρδια, πρώτοι τσακωμοί με τους γονείς, πρώτες απογοητεύσεις είναι κάποια από αυτά που αντιμετωπίζει η Αλίκη και πιστεύω κάθε έφηβος/η. Αυτή λοιπόν ήταν η αρχική ιδέα.

Όταν όλα ήταν έτοιμα λοιπόν, μίλησα με εκδοτικούς οίκους κι όταν ήρθε το ναι από τον εκδοτικό ήμουν ένα βήμα πιο κοντά στην εκπλήρωση του δικού μου ονείρου. Χρειάστηκαν πολλοί μήνες βέβαια, γιατί ο δρόμος προς την έκδοση έχει δουλίτσα, όμως είναι μια ευχάριστη διαδρομή. Το πιο ενδιαφέρον στάδιο ήταν αυτό του εξωφύλλου νομίζω. Γιατί εκεί έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι σε λίγο καιρό θα έχεις το έργο σου στα χέρια σου, θα μοιραστείς τις σκέψεις σου με τους αναγνώστες, θα γίνεις ένα με το αναγνωστικό κοινό.

5) Μπορεί κάποιος να ξεφύγει τελικά από το παρελθόν του; Ποια η δική σου άποψη;

Η.Κ. : Δεν θεωρώ ότι μπορεί κάποιος να ξεφύγει ολοκληρωτικά και πραγματικά από το παρελθόν του κι αυτό γιατί το παρελθόν σου είναι κι αυτό κομμάτι σου. Είναι κάτι δικό σου, πράγματα που σου συνέβησαν, καταστάσεις που βίωσες οπότε θα είναι για πάντα ένα με σένα. Το θέμα είναι κατά πόσο είσαι εσύ έτοιμος να το αφήσεις πίσω σου και να πεις πως ότι έγινε έγινε κι ανήκει στο τότε. Ότι συνέβη στο παρελθόν δεν μπορείς να το αλλάξεις, μπορείς όμως να μάθεις από αυτό, και να σε βοηθήσει στο μέλλον.

Όταν έχεις βιώσει κάποιες καταστάσεις στο παρελθόν αποκτάς εμπειρίες, μαθαίνεις κάτι από αυτές οπότε ξέρεις τι πρέπει να κάνεις στο μέλλον για να αποφύγεις να σου ξανασυμβεί το ίδιο. Η Αλίκη για παράδειγμα, όπως λέω και στην περίληψη είναι ένα κορίτσι ταλαιπωρημένο, εγκλωβισμένο στο παρελθόν. Προσπαθεί να ξεφύγει από αυτό και τελικά τα καταφέρνει χάρη στους φίλους της και τον Άρη, όμως κάποια στιγμή το παρελθόν της χτυπάει και πάλι την πόρτα κι έρχεται αντιμέτωπη με πολλές προκλήσεις, διλήμματα και αδιέξοδα. Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν η Άλικη θα έπρεπε να έχει αντιμετωπίσει τους δαίμονες της και να μην αφήσει το παρελθόν της να την παρασύρει όμως το τι τελικά θα κάνει είναι κάτι που μόνο αυτή ξέρει…

6) “Δεν ξέρεις πόσο δυνατός είσαι, μέχρι το να φανείς δυνατός, γίνει η μόνη επιλογή σου”. Κατά πόσο μπορεί πιστεύεις να ανταποκριθεί η Αλίκη και κάθε άτομο της ηλικίας της;

Η.Κ. : Θεωρώ ότι κανείς δεν είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τόσο δύσκολες καταστάσεις σαν αυτές που αντιμετωπίζει η Αλίκη. Πιστεύω πως κανείς δεν ξέρει τα όριά του μέχρι να πρέπει να τα φτάσει. Ο καθένας μας κρύβει μέσα του πολύ περισσότερη δύναμη από αυτή που νομίζουμε ότι έχουμε και μόνο όταν έρθει εκείνη η στιγμή που θα τη χρειαστούμε όλη μπορούμε να το καταλάβουμε. Αυτό που σίγουρα ξέρω, αυτό που μου έμαθε η Αλίκη είναι πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο! Τα πάντα μπορείς να καταφέρεις! Μπορείς να πετύχεις όλους σου τους στόχους, μπορείς να πραγματοποιήσεις όλα σου τα όνειρα αρκεί να πιστέψεις στον εαυτό σου!

7)  Εκτός από τη συγγραφή, βλέπουμε στο βιογραφικό σου ότι ασχολείσαι και ενεργά με την αρθρογραφία. Θες να μας μιλήσεις και για αυτό;

Η.Κ. : Ασχολούμαι όσο περισσότερο μπορώ. Όπως σου είπα και πιο πάνω μπορούσα πάντα να εκφραστώ καλύτερα στο χαρτί από ότι στα λόγια. Οπότε η αρθρογραφία είναι ένας ακόμη τρόπος έκφρασης για μένα. Τα θέματα που επιλέγω να γράψω μπορεί να μην έχουν καμία σχέση το ένα με το άλλο, κάθε φορά είναι ανάλογα με τι νιώθω ότι πρέπει να ακουστεί. Μπορεί το ένα να είναι απλά σκέψεις και συναισθήματα και το επόμενο να είναι βασισμένο σε κάποιο επίκαιρο θέμα. Ενώ σαν συγγραφέας ξέρω που θεωρώ ότι είμαι καλή και επιλέγω να γράφω ένα συγκεκριμένο είδος, σαν αρθρογράφος μπορώ να γράψω για πολλά διαφορετικά πράγματα κι αυτό κάνω.

8) Έχεις πει ότι κάποια στιγμή θα ήθελες να ασχοληθείς με τα κοινά. Κατά πόσο νομίζεις ότι μπορεί να συμβαδίσει μία καλλιτεχνική φύση με την πολιτική;

Η.Κ. : Πολύ σωστά Δημήτρη, το είχα πει. Κι εξακολουθώ να το λέω. Είμαι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Τμήμα Διεθνών κι Ευρωπαϊκών Σπουδών, τελείωσα Πολιτικές Επιστήμες, μια καθαρά συνειδητή επιλογή οπότε δεν μπορώ να αποκλείσω τον εαυτό μου από αυτό που ονομάζουμε πολιτική. Μέχρι σήμερα άλλωστε προσπαθώ να είμαι όσο πιο ενεργητική σε αυτό το κομμάτι και να μαθαίνω όσα περισσότερα μπορώ. Έχω συμμετάσχει σε αρκετά σεμινάρια και συνέδρια, έχω οργανώσει και η ίδια κάποια συνέδρια και μάλιστα φέτος είμαι Υπεύθυνη Στρατηγικού Σχεδιασμού κι Επικοινωνίας στη ΔΗΜΤΟ Βελβεντού.

Τώρα όμως, όσον αφορά το συνδυασμό καλλιτεχνικής φύσης και πολιτικής θεωρώ ότι είναι δύο “ρόλοι” που έρχονται σε σύγκρουση και δεν μπορούν να συνδυαστούν. Εκτός κι εάν γράφεις πολιτικά βιβλία. Εκεί ναι, μπορείς να τα συνδυάσεις. Όμως σε άλλες περιπτώσεις όπως μυθιστορήματα είναι σαν δύο γραμμές που δεν τέμνονται πουθενά. Σαν συγγραφέας χρειάζεται να είσαι και λίγο ονειροπόλος, να έχεις λίγο παραπάνω φαντασία από τους υπόλοιπους. Στην πολιτική είναι το άκρως αντίθετο. Πρέπει να είσαι ρεαλιστής, ειλικρινής και να λες αυτά που θες να πεις σταράτα. Χωρίς να βάζεις σάλτσες ή φαντασία. Είναι όμως δύο αγάπες που έχω και θεωρώ ότι έχω βρει τις ισορροπίες και μπορώ να τα φέρω εις πέρας και στα δύο.

9) Τι συμβουλή θα έδινες σε κάποιον/α που ξεκινά τώρα την πορεία του/της;

Η.Κ. : Αυτό που θα έλεγα σε κάποιον που τώρα ξεκινάει είναι αυτό που έλεγα και στον εαυτό μου όταν ένιωθα ότι όλα καταρρέουν, αυτό που πιστεύει ακράδαντα και η Αλίκη μου, μην σταματήσεις να κυνηγάς τα όνειρά σου. Ότι θέλεις να κάνεις, απλά κάνε το. Μπορεί να βρεις εμπόδια μπροστά σου, να σου βάλουν τρικλοποδιές, ακόμη και να ακούσεις πολλά όχι. Όμως εάν πιστέψεις εσύ σε εσένα στο τέλος τα πάντα μπορείς να πετύχεις πριν χαθεί το όνειρο…

10) Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας τα σχέδια σου για το άμεσο μέλλον; Υπάρχει κάτι που ετοιμάζεις αυτή τη περίοδο;

Η.Κ. : Φυσικά. Υπάρχει κάτι το οποίο είναι σχεδόν έτοιμο. Βρίσκομαι στις διορθώσεις του καινούριου μου βιβλίου και ευελπιστώ τους πρώτους μήνες του 2022 να μπορέσετε να το γνωρίσετε. Εκεί θα δούμε την άλλη πλευρά του νομίσματος και θα αγγίξουμε τα όρια του απαγορευμένου. Είναι μια ιστορία που κρύβει πολλά μυστικά. Εναι μια κατάθεση ψυχής και χρειάστηκαν πολλές ώρες συνομιλιών και συνεντεύξεων για να είναι έτοιμη αυτή η ιστορία καθώς πρόκειται για ένα βιβλίο που είναι βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.   

Ηλιάνα, σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο που μας διέθεσες και σου ευχόμαστε ολόψυχα κάθε επιτυχία στο έργο σου!!!