Ήρθε εκείνη η στιγμή που αφήνεις πίσω σου τα φοιτητικά χρόνια, τα ανέμελα και κάνεις το επόμενο βήμα, βγαίνεις στην αγορά εργασίας. Κάθεσαι λοιπόν μπροστά από έναν υπολογιστή, διαμορφώνεις το βιογραφικό σου εμπλουτίζοντας το με ότι έχεις κάνει όλα αυτά τα χρόνια και ξεκινάς να το στέλνεις σε όλες εκείνες τις αγγελίες που βλέπεις ενώ ταυτόχρονα κάνεις προσευχές και τάματα για να γίνει δεκτό από κάποια εταιρεία και να βρεις μια descent δουλειά. Μα στα πρώτα πέντε λεπτά αναζήτησης απογοητεύεσαι και στοιχειώνεσαι από μία μόνο λέξη ”προϋπηρεσία”.
Πως γίνεται αγαπητέ εργοδότη να ζητάς από έναν νέο 25 χρονών να έχει τουλάχιστον 5-6 χρόνια προϋπηρεσία; Δεν θα αναφερθώ καν σε εκείνες τις αγγελίες που αναγράφουν ” ζητείται νέος/α με τουλάχιστον 10 χρόνια προϋπηρεσία”! Είναι αστείο και χωρίς καμία λογική. Για να έχει ένας νέος 10 χρόνια προϋπηρεσία όπως ζητάς, σημαίνει ότι από τα 15 του θα έπρεπε να δουλεύει, αλλά όχι σε οποιαδήποτε εργασία μα σε εργασία με ειδίκευση πάνω σε αυτό που ζητάς. Στα 15 του, αγαπητέ εργοδότη, πηγαίνει ακόμη σχολείο, βγαίνει κάθε Σάββατο για μία μπύρα, παίζει στις αλάνες της γειτονιές, ζει ακόμη με τους γονείς του και στην καλύτερη κάνει max δύο μεροκάματα σαν σερβιτόρος/α ή barman σε κάποιο café. Άρα όπως καταλαβαίνεις το 10 χρόνια προϋπηρεσία είναι τελείως out of logic.
Ερχόμαστε στον φοιτητή, σε εκείνον που ήδη αγχώνεται για το μετά, γιατί γνωρίζει ότι όπου κι εάν στείλει βιογραφικό θα του ζητήσουν προϋπηρεσία. Οπότε πελαγώνει, τα χάνει κι αρχίζει και ψάχνει παντού να κάνει έστω μία πρακτική άσκηση, κατά πάσα πιθανότητα άμισθη , πράγμα που σημαίνει ότι θα γίνει το παιδί για όλες τις δουλειές, απλά και μόνο για να εμπλουτίσει το βιογραφικό του και να έχει ίσως μία πιθανότητα να τον επιλέξει κάποιος εργοδότης όταν θα στείλει βιογραφικό.
Και μάλιστα δεν είναι λίγες οι φορές που για να σε πάρουν κάπου για πρακτική θα πρέπει να έχεις ήδη κάνει κάπου αλλού πρακτική, έτσι ώστε να γνωρίζεις κάποια βασικά πράγματα πάνω στο αντικείμενο.
Καταλαβαίνεις λοιπόν αγαπητέ εργοδότη ότι τίποτα στη ζωή μας δεν είναι εύκολο. Κι όταν πια μετά κόπων και βασάνων θα βρεθεί μια εργασία, θα πρέπει αυτός ο νέος να κατεβάσει το κεφάλι και να συμφωνήσει στον μηνιαίο ή ακόμα και ημερομίσθιο μισθό του, που θα είναι τουλάχιστον γελοίος και δεν θα φτάνει ούτε για να καλύψεις τα απαραίτητα. Όμως θα σκύψει το κεφάλι και θα οφείλει να νιώθει και υποχρεωμένος μη μπορώντας σε καμία περίπτωση να διεκδικήσει αυτά που του ανήκουν και του αναλογούν γιατί η απάντηση που θα παίρνει συνεχώς θα είναι ”αυτό είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω μιας που δεν έχεις και προϋπηρεσία”. Θα αρκεστεί στο 450 ευρώ το μήνα, στην καλύτερη 500 ευρώ ή στο ακόμη πιο κουλό και εξωφρενικό 3 ευρώ την ώρα, γιατί οφείλει να νιώθει ευχαριστημένος και τυχερός που βρήκε έστω μια δουλειά. Γιατί τελικά τι σημασία έχει που σπατάλησε τόσα χρόνια ιδρώνοντας για ένα πτυχίο ή και για ένα δεύτερο; Τι σημασία έχει που το βιογραφικό του είναι 3-4 σελίδες κι ας είναι μόνο 25; Κανείς δεν θα νοιαστεί πραγματικά για εκείνον. Κι εάν τολμήσει να ορθώσει ανάστημα και να διεκδικήσει αυτά που του αναλογούν, εάν τολμήσει να αρνηθεί στο 3 ευρώ την ώρα ή στο 450 ευρώ το μήνα, εάν κάνει αυτό το ”λάθος” απλά θα του πουν ”ευχαριστούμε πολύ” και θα πάνε στον επόμενο. Και είναι τόσοι πολλοί οι επόμενοι…
Και τα χρόνια περνάνε κι έχει φτάσει 30 και 35, με 3 πτυχία, με ένα βιογραφικό 5-6 σελίδες κι ακόμη δεν έχει βρει αυτό που θέλει γιατί τότε για κάποιες αγγελίες θα είναι μεγάλος καθώς ζητούν ”νέους” και για κάποιες άλλες ”δεν θα έχει την απαραίτητη προϋπηρεσία”. Και κάπως έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, χωρίς να υπάρχει φως στο τούνελ!
Θέλεις λοιπόν να ακούσεις τη γνώμη ενός νέου και να δεχτείς μια συμβουλή από αυτόν; Δώσε ευκαιρία στους νέους που μόλις αποφοίτησαν! Ναι δεν έχουν προϋπηρεσία, αλλά ναι είναι κάτι τελείως φυσιολογικό! Καθώς μέχρι πρόσφατα ήταν φοιτητές και δεν μπορούσαν να έχουν μόνιμη δουλειά πάνω στο αντικείμενο τους μιας που δεν είχαν πτυχίο στα χέρια τους! Δώσε του την ευκαιρία, να μάθει δίπλα σε σένα, να γνωρίσει αυτό που αγαπάει, αυτό που έσταξε ιδρώτα και σπατάλησε ώρες για να σπουδάσει και να μάθει στη θεωρία βοήθησε τον να το κάνει πράξη. Δεν θα χάσεις! Προσέφερε του αυτά που αξίζει, αυτά που του αναλογούν και μην τον εκμεταλλευτείς με ένα μισθό που δεν φτάνει ούτε για τα απαραίτητα. Εσύ είσαι αυτός που θα βγεις κερδισμένος από όλο αυτό! Γιατί αυτός ο νέος που σου ζητάει δουλειά είναι μέσα στην όρεξη, μέσα στην ενέργεια και θέλει να δουλέψει πάνω στο αντικείμενο του! Θέλει να προσφέρει, να μάθει, να δώσει το 100% για να σε ικανοποιήσει και να ικανοποιηθεί κι αυτός μαζί σου. Αυτές οι συμφωνίες είναι win-win αγαπητέ εργοδότη. Δώσε σε έναν νέο την ευκαιρία να σου αποδείξει τι αξίζει και βγάλε επιτέλους αυτό το ταμπού της προϋπηρεσίας από το μυαλό σου, από την αγγελία σου, από τη ζωή και των δύο! Αντικατέστησε την φράση ”ζητείται νέος/α με προϋπηρεσία” με την φράση ” ζητείται νέος, παρέχεται εκπαίδευση” κι ας είναι κι άμισθη. Δεν θα τον νοιάξει τόσο πολύ, γιατί θα ξέρει ότι του έδωσες την ευκαιρία να μάθει και να γίνει καλύτερος σε αυτό που αγαπάει, σε αυτό που σπούδασε και θέλει να κάνει!
Δώσε μας την ευκαιρία μας, γιατί είναι η σειρά μας και την αξίζουμε!