Φιλία, μια λέξη δύσκολη και ταυτόχρονα τόσο σημαντική και σπουδαία. Αλήθεια, εάν σε ρωτούσαν τι είναι φιλία για σένα τι θα απαντούσες; Τι ορισμό θα της έδινες; Ίσως με το που σου κάνουν αυτή την ερώτηση σκέφτεσαι κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο ή κάποια χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει αυτός που θα αποκαλείς φίλο σου. Εμένα πάντως μου έρχεται μια φιλία στο μυαλό και είναι η φιλία που ζήλευα θα έλεγε κανείς όταν ήμουν παιδί. Είναι η φιλία μεταξύ του Χάρυ, του Ρον και της Ερμιόνης. Ναι για το Harry Potter μιλάω. Σαν κλασσική Potterhead εννοείται ότι θα σου έφερνα ένα παράδειγμα από τον κόσμο των μάγων. Και τι καλύτερο παράδειγμά από τη φιλία του Golden Trio. Ξέρω, είναι φανταστικοί ήρωες αλλά ποιο παιδί διαβάζοντας τα βιβλία δεν ζήλεψε έστω και λίγο τον δεσμό ανάμεσα σε αυτούς τους τρεις;
Οι ρίζες της φιλίας είναι βαθιές και με το πέρασμα των χρόνων έχει γίνει λόγος για αυτή από πολλούς μεγάλους φιλοσόφους. Ο Αριστοτέλης πιστεύει ότι υπάρχουν τρία είδη φιλίας. Η ωφελιμιστική φιλία, είναι εκείνη η φιλία που απορρέει από το συμφέρον, είναι μια σύμπτωση, χωρίς γερές βάσεις κι αληθινά συναισθήματα. Είναι σίγουρα μια παροδική φιλία. Η απολαυστική φιλία, που θα την συναντήσεις κυρίως στα νιάτα. Είναι εκείνη η φιλία που αναπτύσσεται ανάμεσα σε εφήβους, συμμαθητές και συμφοιτητές και είναι πλημμυρισμένη από αυθόρμητα συναισθήματα. Σιγά σιγά όμως η απόλαυση της ξεθωριάζει λόγω των διαφορετικών ‘’θέλω’’ πλέον. Και πάμε στο τρίτο είδος φιλίας, που είναι και το πιο σημαντικό. Είναι εκείνη η φιλία που βασίζεται στην αλληλοσεβασμό και την αλληλοεκτίμηση. Ο δεσμός αυτός είναι άφθαρτος. Χρειάζεται χρόνο για να δημιουργηθεί, στηρίζεται στην αγάπη, την εμπιστοσύνη. Είναι μακροχρόνιος δεσμός που δοκιμάζεται σε χαρές και λύπες, σε καλές φάσεις και κακές φάσεις.
Οι φίλοι λοιπόν είναι ένα μεγάλο και σημαντικό μέρος της ζωής μας. Λένε ότι «οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγουμε». Κι αν το σκεφτείς καλά, όντως έτσι είναι. Άνθρωποι παντελώς άγνωστοι μεταξύ τους, χωρίς καμία συγγένεια, χωρίς κοινό παρελθόν συναντιούνται, γνωρίζονται κι αποκτούν δεσμούς φιλίας. Στις μέρες μας όμως είναι δύσκολη η φιλία, πόσο μάλλον η αυθεντική, η αληθινή φιλία. Είναι διαφορετικό το ‘’κάνω παρέα’’ ή το ‘’βγαίνω για έναν καφέ’’, από το ‘’είναι φίλος μου’’. Φίλος δεν είναι απαραίτητα αυτός που βλέπεις ή συναντάς κάθε μέρα. Ούτε αυτός που βγαίνεις κάπου κάπου για καφέ είναι απαραίτητα φίλος σου. Άλλο η παρέα κι άλλο η φιλία.
Φίλος είναι εκείνος που νιώθεις ότι επικοινωνείς πραγματικά. Μπορεί να σας χωρίζει μια χιλιομετρική απόσταση, ή η επικοινωνία να μην είναι καθημερινή όμως ξέρεις ότι είναι εκεί, αισθάνεσαι το ενδιαφέρον του για όσα συμβαίνουν στη ζωή σου. Η φιλία έχει μέσα της αυτό το γνωστό ΄΄πάρε με ότι ώρα και να είναι΄΄ ή ΄΄έλα σπίτι τώρα΄΄. Φίλος είναι εκείνος που θα σε δεχτεί για αυτό που είσαι. Που μαζί του δεν θα φοβάσαι να δείξεις ποιος πραγματικά είσαι. Δεν θα φοβάσαι να δείξεις τους φόβους σου και τις ανασφάλειές σου. Μαζί του δεν θα φοβηθείς να εκφράσεις τις σκέψεις σου, τα συναισθήματά σου, τα όνειρά σου καθώς κι όλα εκείνα που σε βαραίνουν. Φίλος είναι εκείνος που ξέρεις ότι μπορείς να βασιστείς πάνω του, που θα σε στηρίξει όταν τον έχεις ανάγκη. Φίλος είναι εκείνος που δεν σου πει αυτά που θέλεις να ακούσεις, αλλά αυτά που όντως είναι το καλύτερο για σένα ακόμη κι εάν δεν σου αρέσει αυτό που θα βγει από τα χείλη του.
Η διαφωνία μέσα στα πλαίσια μιας φιλίας είναι λογική. Δεν γίνεται να συμφωνείτε σε όλα. Όμως αυτό δεν συνεπάγεται με τσακωμό, ή με το ποιανού η γνώμη θα υπερισχύσει. Είναι φυσιολογικό και υγιές να μην έχετε πάντα την ίδια άποψη ή οπτική πάνω σε κάποια θέματα, όμως αυτή είναι και η μαγεία της φιλίας. Η διαφορετικότητα μεταξύ σας είναι αυτό που σας έχει κάνει να δημιουργήσετε αυτούς τους δεσμούς.
Σίγουρα θα υπάρχει αυτός ο ένας με τον οποίο οι απόψεις θα ταιριάζουν πολύ, τα γούστα σας θα είναι κοινά, πολλές φορές ακόμη κι ο τρόπος σκέψης σας θα είναι ίδιος. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι όσοι θα είναι φίλοι σου πρέπει να σου μοιάζουν. Εάν ήταν έτσι η ζωή θα ήταν ανιαρή, βαρετή και σίγουρα προβλέψιμη.
Πίστεψε με όταν σου λέω, ότι οι καλύτερες φιλίες γίνονται ανάμεσα σε άτομα που δεν περίμενες ποτέ ότι θα ταιριάξουν. Άνθρωποι που ταίριαζαν σαν δυο σταγόνες νερό, βαρέθηκαν ο ένας τον άλλον και με το πέρασμα του χρόνου χάθηκαν, κι εκείνοι που ήταν διαφορετικοί μεταξύ τους, βρήκαν κοινά πατήματα κι έφτιαξαν την πιο γερή φιλία. Τη φιλία που αντέχει με το πέρασμα του χρόνου. Εκείνη τη φιλία που ακόμη και χωρίς να βρίσκονται ή να μιλούν καθημερινά είναι εκεί ο ένας για τον άλλον.
Ένας άνθρωπος που έχει φίλους, αληθινούς φίλους είναι ένας άνθρωπος γεμάτος και τυχερός. Δεν χρειάζεται να έχεις πολλούς φίλους για να είσαι ευτυχισμένος! Χρειάζεται να έχεις τους σωστούς φίλους για να είσαι ευτυχισμένος.
Όσο περνούν τα χρόνια θα καταλάβεις ότι σε διάφορα στάδια της ζωής σου έκανες εκείνους τους φίλους, τους αληθινούς. Από μικρό παιδί έχεις ακόμη εκείνη τη φίλη που μικρά ήσασταν συνέχεια μαζί και παίζατε στο χωριό, μα πλέον μένετε σε άλλες πόλεις και δεν βλέπεστε ή μιλάτε τόσο συχνά μα ξέρετε πως στα δύσκολα θα είστε εκεί η μία για την άλλη. Κάπου στο δημοτικό, γνώρισες εκείνα τα παιδιά που παίζατε μαζί συνέχεια, τι κι εάν είχατε διαφορετικό φύλο; Ταιριάξατε αμέσως και φτάσατε να χτίσετε μια φιλία που άντεξε μέσα στα χρόνια. Μια φιλία που ξέρετε ότι κρατάει, που ακόμη κι εάν δεν βγαίνετε κάθε μέρα, ή κάνετε πάνω από μήνα να μιλήσετε στο τηλέφωνο, είστε εκεί ο ένας για τον άλλον ανά πάσα στιγμή. Κάπου στο γυμνάσιο έκανες εκείνη την τυχαία γνωριμία, ένα καλοκαιρινό απόγευμα, κι από την πρώτη κιόλας ώρα συζήτησης, ήξερες ότι έκανες μια φίλη. Από εκείνη τη στιγμή μοιράζεστε τα πάντα ή μία με την άλλη κι ας μην βλέπεστε τόσο συχνά πλέον, γιατί υπάρχει μια χιλιομετρική απόσταση ανάμεσά σας, ξέρετε πως θα γίνει ένα τηλεφωνικό update ικανό να καλύψει όλα χάσατε η μία για την άλλη κι όταν πάλι βρεθείτε θα είναι σα να μην πέρασε μια μέρα. Όταν μεγάλωσες λίγο, εκεί κάπου στο λύκειο, γνώρισες εκείνα τα κορίτσια που μοιραστήκατε τις πιο τρελές στιγμές, τις πρώτες διακοπές, τα πρώτα ξενύχτια και που μέχρι σήμερα είστε αχώριστες.
Κι έφτασε η στιγμή να πας για σπουδές αφήνοντας πίσω σου όλους αυτούς τους φίλους, φοβούμενος ότι θα χαθείτε γιατί κι εκείνοι έφυγαν για σπουδές και θα κάνουν καινούριους ή πως δεν θα βρεις άτομα να περνάς το ίδιο ωραία όσο με εκείνους. Κι έπιασες δουλειά, κι άρχισες να βγαίνεις με εκείνα τα κορίτσια που ήταν πιο μικρά από σένα, αλλά που μαζί τους κάθε λεπτό ήταν ξεχωριστό. Πόσα ξενύχτια και πόσα βράδια κλαίγοντας για κάποιον γκόμενο περάσατε παρέα; Και ξαφνικά γνώρισες κι εκείνα τα πιο περίεργα άτομα, εκείνα τα άτομα όπου εάν ο έξω κόσμος σας έβλεπε σαν μονάδες δεν θα μπορούσε ποτέ να πιστέψει ότι θα κάνετε παρέα. Τόσο διαφορετικοί μα ταυτόχρονα τόσο ίδιοι. Γίνατε αχώριστοι και περάσατε όλη τη φοιτητική σας ζωή ο ένας στο σπίτι του άλλου. Πιο πολύ μαζί, παρά χώρια. Τους εμπιστεύτηκες για τα πάντα κι εκείνοι έκαναν το ίδιο. Μοιραστήκατε μαζί στιγμές που δεν θα ξεχάσεις ποτέ. Στιγμές που σε σημάδεψαν για μια ζωή. Έχετε τόσα κοινά πράγματα που ακόμη κι όταν χαθείτε, δεν θα χαθείτε πραγματικά. Πάντα θα βρίσκετε τρόπο να είστε ο ένας εκεί για τον άλλον. Ακόμη κι όταν ο ένας από εσάς φύγει στο εξωτερικό για δεύτερες σπουδές, ακόμη κι όταν κάποιος φύγει στην άλλη άκρη της Ελλάδας και δεν μπορείτε να τον βλέπετε τόσο συχνά όσο θα θέλατε, ακόμη κι εάν κάποιοι από εσάς επιστρέψουν στο πατρικό τους, θα είστε εκεί ο ένας για τον άλλον. Θα ξεκλέβετε λίγα λεπτά μέσα στη βδομάδα να μάθετε ο ένας τα νέα του άλλου, θα οργανώσετε εκείνες τις ξαφνικές εκδρομές μια φορά στο τόσο απλά και μόνο για το reunion. Κι εννοείται ότι στις δυσκολίες θα είστε εκεί ο ένας για τον άλλον και θα προσπαθείτε ακόμη κι από μακριά να βοηθήσετε με όποιον τρόπο μπορείτε ο ένας τον άλλον.
Τους φίλους λένε τους επιλέγουμε! Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Ότι όπως επιλέγεις εσύ έτσι σε επιλέγουν κι αυτοί! Και δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από αυτό το συναίσθημα! Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από τη φιλία! Και όπως είπε και ο αγαπημένος μου διευθυντής Albus Dumbledore «Χρειάζεται πολύ κουράγιο για να αντιμετωπίσεις τους εχθρούς σου, απαιτείται όμως πολύ μεγαλύτερο για να σταθείς στους φίλους σου!»